آگاهان امریکایی و هندی می گویند طالبان نباید بخاطر مذاکرات صلح امتیاز بگیرند.
کمیته امور سیاسی ایالات متحده و هند روز سه شنبه شماری از آگاهان امریکایی و هندی و سه عضو کانگرس امریکا را برای بحث در باره آیندهء افغانستان، فرا خوانده بود.
اید رویس، رئیس و ایلیوت اینجل عضو کمیته روابط خارجی کانگرس امریکا و جو کرالی، عضو کانگرس بر بینش مشترک امریکا و هند در مورد آینده افغانستان تاکید ورزیدند.
آقای اینجل گفت مشارکت امریکا در افغانستان و منطقه به فرجام نرسیده است. او با انتقاد از سیاست پاکستان در افغانستان گفت پیش از آغاز مذاکرات با طالبان، واشنگتن باید خطوط قرمز هرگونه تفاهم را تعیین کند.
جو کرالی گفت سرنوشت مذاکرات صلح افغانستان نباید در گرو یک کشور باشد. آقای کرالی همچنان گفت "افغانستان نباید توسط یک گروه، رهبری شود."
دیدگاه هند
کنوال سیبال، وزیر خارجه پیشین هند اصول اساسی سیاست هند در افغانستان را توضیح داد.
آقای سیبال گفت هند بطور سنتی خوبترین روابط را با پشتونهای افغانستان داشته است و انتقاداتی که گویا دهلی نو از جبهه شمال حمایت می ورزد را، بی اساس خواند.
آقای سیبال گفت "بیشترین پروژه های انکشافی را که هند در افغانستان تمویل کرده است در مناطق پشتون نشین است. بطور تاریخی، روابط ما در افغانستان از هندوکش فراتر نرفته است."
زمانی که از آقای سیبال پرسیدم که آیا درخواست حامد کرزی، رئیس جمهور افغانستان برای کمک های نظامی هند مورد پذیرش یا رد دهلی نو قرار گرفته است، در پاسخ گفت "سیاست هند در افغانستان بیشتر ابعاد اقتصادی دارد تا نظامی. ما بطور تاریخی به کشورهای که درگیر جنگ باشند، تجهیزات نظامی نمی دهیم."
به باور این دیپلمات پیشین هندی، بریتانیا به دلیل تجارب گذشتهء خروج قوای نظامی اش از افغانستان (در قرن نوزده) تلاش می ورزد تا برنامه بیرون رفتن نیروهای امریکایی و ناتو از افغانستان در سال آینده میلادی را، شکل دهد.
آقای سیبال گفت "ما امیدوار استیم که این برنامه (بیرون شدن نیروهای امریکایی از افغانستان) منجر به سپردن بخش های از افغانستان به طالبان نشود، یعنی شکل دهی بریتانیا موفق نشود."
گزینه خروج کامل
مایکل اوهانلون، پژوهشگر ارشد موسسه تحقیقاتی بروکینز و لیزا کورتس، محقق بنیاد هرئتج مطرح نمودن "گزینه صفر" یا خروج تمام نیروهای امریکایی از افغانستان، توسط مقام های امریکایی، را اشتباه عنوان کردند.
خانم کورتس گفت "گزینه صفر دقیقا برآورده ساختن رویاهای طالبان در افغانستان خواهد بود."
این محقق امریکایی حکومت امریکا را در گشایش "افتضاح آمیز" دفتر طالبان در قطر، مقصر دانست و گفت ایجاد فضای بی اعتمادی میان کابل و واشنگتن، به نفع طالبان و رقبای دولت افغانستان است.
مایکل اوهانلون گفت طالبان بیشتر از دو هزار نظامی امریکایی را در افغانستان کشته اند و واشنگتن نباید با پایان بخشیدن به ماموریت جنگی اش، به آنها امتیاز بدهد.
امتیاز دهی به طالبان موضوعی است که شماری از مقام های افغان از آن بنام تجزیهء قلمرو افغانستان، یاد کرده اند.
'مدیون امریکا'
قرار بود در این نشست کمیته امور سیاسی ایالات متحده و هند امرالله صالح، رئیس پیشین ریاست عمومی امنیت ملی افغانستان و یکی از مخالفین سیاسی رئیس جمهور کرزی هم سخنرانی کند اما در غیابت او اشرف حیدری، معاون سفیر افغانستان در هند صحبت نمود.
آقای حیدری گفت افغان ها مدیون قربانی های نظامیان امریکایی در کشورشان استند، قربانی های که به گفته آقای حیدری به هدر نرفته است.
آقای حیدری گفت "ما مدیون امریکا استیم که ما را گام به گام تا به حال، کمک نموده است."
این دیپلمات افغان از اتخاذ سیاست حکومت نو پاکستان برای افغانستان هم استقبال نمود و اظهار امیدواری کرد که روابط میان دو کشور، بهبود یابد.
اید رویس، رئیس و ایلیوت اینجل عضو کمیته روابط خارجی کانگرس امریکا و جو کرالی، عضو کانگرس بر بینش مشترک امریکا و هند در مورد آینده افغانستان تاکید ورزیدند.
آقای اینجل گفت مشارکت امریکا در افغانستان و منطقه به فرجام نرسیده است. او با انتقاد از سیاست پاکستان در افغانستان گفت پیش از آغاز مذاکرات با طالبان، واشنگتن باید خطوط قرمز هرگونه تفاهم را تعیین کند.
جو کرالی گفت سرنوشت مذاکرات صلح افغانستان نباید در گرو یک کشور باشد. آقای کرالی همچنان گفت "افغانستان نباید توسط یک گروه، رهبری شود."
دیدگاه هند
کنوال سیبال، وزیر خارجه پیشین هند اصول اساسی سیاست هند در افغانستان را توضیح داد.
آقای سیبال گفت هند بطور سنتی خوبترین روابط را با پشتونهای افغانستان داشته است و انتقاداتی که گویا دهلی نو از جبهه شمال حمایت می ورزد را، بی اساس خواند.
آقای سیبال گفت "بیشترین پروژه های انکشافی را که هند در افغانستان تمویل کرده است در مناطق پشتون نشین است. بطور تاریخی، روابط ما در افغانستان از هندوکش فراتر نرفته است."
زمانی که از آقای سیبال پرسیدم که آیا درخواست حامد کرزی، رئیس جمهور افغانستان برای کمک های نظامی هند مورد پذیرش یا رد دهلی نو قرار گرفته است، در پاسخ گفت "سیاست هند در افغانستان بیشتر ابعاد اقتصادی دارد تا نظامی. ما بطور تاریخی به کشورهای که درگیر جنگ باشند، تجهیزات نظامی نمی دهیم."
به باور این دیپلمات پیشین هندی، بریتانیا به دلیل تجارب گذشتهء خروج قوای نظامی اش از افغانستان (در قرن نوزده) تلاش می ورزد تا برنامه بیرون رفتن نیروهای امریکایی و ناتو از افغانستان در سال آینده میلادی را، شکل دهد.
آقای سیبال گفت "ما امیدوار استیم که این برنامه (بیرون شدن نیروهای امریکایی از افغانستان) منجر به سپردن بخش های از افغانستان به طالبان نشود، یعنی شکل دهی بریتانیا موفق نشود."
گزینه خروج کامل
مایکل اوهانلون، پژوهشگر ارشد موسسه تحقیقاتی بروکینز و لیزا کورتس، محقق بنیاد هرئتج مطرح نمودن "گزینه صفر" یا خروج تمام نیروهای امریکایی از افغانستان، توسط مقام های امریکایی، را اشتباه عنوان کردند.
خانم کورتس گفت "گزینه صفر دقیقا برآورده ساختن رویاهای طالبان در افغانستان خواهد بود."
این محقق امریکایی حکومت امریکا را در گشایش "افتضاح آمیز" دفتر طالبان در قطر، مقصر دانست و گفت ایجاد فضای بی اعتمادی میان کابل و واشنگتن، به نفع طالبان و رقبای دولت افغانستان است.
مایکل اوهانلون گفت طالبان بیشتر از دو هزار نظامی امریکایی را در افغانستان کشته اند و واشنگتن نباید با پایان بخشیدن به ماموریت جنگی اش، به آنها امتیاز بدهد.
امتیاز دهی به طالبان موضوعی است که شماری از مقام های افغان از آن بنام تجزیهء قلمرو افغانستان، یاد کرده اند.
'مدیون امریکا'
قرار بود در این نشست کمیته امور سیاسی ایالات متحده و هند امرالله صالح، رئیس پیشین ریاست عمومی امنیت ملی افغانستان و یکی از مخالفین سیاسی رئیس جمهور کرزی هم سخنرانی کند اما در غیابت او اشرف حیدری، معاون سفیر افغانستان در هند صحبت نمود.
آقای حیدری گفت افغان ها مدیون قربانی های نظامیان امریکایی در کشورشان استند، قربانی های که به گفته آقای حیدری به هدر نرفته است.
آقای حیدری گفت "ما مدیون امریکا استیم که ما را گام به گام تا به حال، کمک نموده است."
این دیپلمات افغان از اتخاذ سیاست حکومت نو پاکستان برای افغانستان هم استقبال نمود و اظهار امیدواری کرد که روابط میان دو کشور، بهبود یابد.