افزایش گرمی هوا در ولایت هرات ، باعث شده تا شمار زیادی از معتادان خیابانی و بی سرپناه به بیماری های مختلف مصاب شوند.
افراد معتاد به مواد مخدر و بی سرپناه در ولایت هرات روزهای گرم تابستان را به سختی سپری میکنند و می گویند که به علت گرمای بیش از حد هوا بیمار شده اند.
شماری از این معتادان می گویند بدلیل نداشتن پول کافی از دسترسی به دوا و مراکز صحی محروم مانده و مجبورند در هوای گرم تابستان با بیماری های سخت دست و پنجه نرم کنند.
این معتادان از دولت می خواهند تا با فراهم نمودن زمینه تداوی شان ، آنها را از این وضعیت نجات دهند.
تاج محمد معتاد به مواد مخدر می گوید پنج الی شش ماه است که مریض شده است و داکتر هم نمیتواند برود چون کسی را ندارد که بیاید و او را برای ترک اعتیاد با خود ببرد و یا بعد از تداوی زمینه کار را برایش فراهم کند.
احمد معتاد به مواد مخدر می گوید آدمی که جایی برای زنده گی نداشته باشد و در کنار خیابان باشد مشخص است که پولی ندارد و با گرما و سرما مریض میشود ، او میگوید گرمای بیش از حد تابستان بسیار زیاد مریض کرده است.
آگاهان امور صحی نیز حضور معتادان بیمار در سطح شهر و در بین ازدحام مردم را خطرناک عنوان میخوانند.
این داکتران می گویند معتادان بیمار ، میتوانند بعنوان ناقلین میکروب ها در جامعه عمل کرده و به شیوع بیماری های خطرناک فصلی دامن بزنند.
داکتر نبیل فقیریار متخصص امراض داخله می گوید خیلی از امراض روحی و روانی و اَنتانی و ساری در بین این معتادان وجود دارد و چون اینها از سورنگ های متعدد استفاده میکنند خود به خود ترویج فرهنگ بروز انتقال اَنتان از یک شخص به شخص دیگر را زیاد میسازند که اگر حالا مشهود نباشد در اینده پیامدهای بد آنرا در سطح جامعه شاهد خواهد بودیم.
جیلانی فرهاد سخنگوی والی هرات اما می گوید برای مقابله با این معضل از حکومت مرکزی خواسته اند تا یک شفاخانه بزرگ تداوی و حرفه آموزی معتادان را در این ولایت احداث کنند که قرار است در آینده نزدیک سنگ تهداب آن گذاشته شود.
سخنگوی والی هرات می گوید پروژه های کلان از سوی وزارت ها طرح ریزی و عملی میشود و خواست ما اینست که وزارت صحت عامه در هماهنگی با معینیت مبارزه با مواد مخدر وزارت امور داخله در این راستا یک طرح کلان روی دست بگیرند چون نه تنها در ولایت هرات بلکه در خیلی از ولایات این مشکل حاد است.
بر اساس آمارها بیش از هفتاد هزار فرد معتاد به مواد مخدر در ولایت هرات وجود دارند که فیصدی بالای آنها بی سرپناه بوده و مجبورند در سطح شهر زنده گی کنند.
افراد معتاد به مواد مخدر و بی سرپناه در ولایت هرات روزهای گرم تابستان را به سختی سپری میکنند و می گویند که به علت گرمای بیش از حد هوا بیمار شده اند.
شماری از این معتادان می گویند بدلیل نداشتن پول کافی از دسترسی به دوا و مراکز صحی محروم مانده و مجبورند در هوای گرم تابستان با بیماری های سخت دست و پنجه نرم کنند.
این معتادان از دولت می خواهند تا با فراهم نمودن زمینه تداوی شان ، آنها را از این وضعیت نجات دهند.
تاج محمد معتاد به مواد مخدر می گوید پنج الی شش ماه است که مریض شده است و داکتر هم نمیتواند برود چون کسی را ندارد که بیاید و او را برای ترک اعتیاد با خود ببرد و یا بعد از تداوی زمینه کار را برایش فراهم کند.
احمد معتاد به مواد مخدر می گوید آدمی که جایی برای زنده گی نداشته باشد و در کنار خیابان باشد مشخص است که پولی ندارد و با گرما و سرما مریض میشود ، او میگوید گرمای بیش از حد تابستان بسیار زیاد مریض کرده است.
آگاهان امور صحی نیز حضور معتادان بیمار در سطح شهر و در بین ازدحام مردم را خطرناک عنوان میخوانند.
این داکتران می گویند معتادان بیمار ، میتوانند بعنوان ناقلین میکروب ها در جامعه عمل کرده و به شیوع بیماری های خطرناک فصلی دامن بزنند.
داکتر نبیل فقیریار متخصص امراض داخله می گوید خیلی از امراض روحی و روانی و اَنتانی و ساری در بین این معتادان وجود دارد و چون اینها از سورنگ های متعدد استفاده میکنند خود به خود ترویج فرهنگ بروز انتقال اَنتان از یک شخص به شخص دیگر را زیاد میسازند که اگر حالا مشهود نباشد در اینده پیامدهای بد آنرا در سطح جامعه شاهد خواهد بودیم.
جیلانی فرهاد سخنگوی والی هرات اما می گوید برای مقابله با این معضل از حکومت مرکزی خواسته اند تا یک شفاخانه بزرگ تداوی و حرفه آموزی معتادان را در این ولایت احداث کنند که قرار است در آینده نزدیک سنگ تهداب آن گذاشته شود.
سخنگوی والی هرات می گوید پروژه های کلان از سوی وزارت ها طرح ریزی و عملی میشود و خواست ما اینست که وزارت صحت عامه در هماهنگی با معینیت مبارزه با مواد مخدر وزارت امور داخله در این راستا یک طرح کلان روی دست بگیرند چون نه تنها در ولایت هرات بلکه در خیلی از ولایات این مشکل حاد است.
بر اساس آمارها بیش از هفتاد هزار فرد معتاد به مواد مخدر در ولایت هرات وجود دارند که فیصدی بالای آنها بی سرپناه بوده و مجبورند در سطح شهر زنده گی کنند.