عبدالله کودک ۱۱ ساله یکی از قربانیان مواد مخدر است که به گونهٔ غیرمستقیم معتاد شده است.
او و یک برادر کوچکش به علت استعمال مواد مخدر توسط پدر و مادرشان معتاد شده اند و از یک ماه بدینسو در شفاخانه ۵۰ بستر معتادان نوجوان در مزارشریف تحت درمان قرار دارند.
عبدالله می‌گوید: "برادر و خواهر دارم که در خانه مادر کلانم زندگی می‌کنند، اما نمی‌دانم مادرم کجاست و چی می‌کند و با کی زندگی می‌کند، هیچ خبر ندارم. فقط همین قدر می‌دانم که مادرم عملی است."
این کودک معتاد می‌افزاید که پدرش مواد مخدر را ترک کرده و به ترکیه رفته است، اما از سرنوشت مادرش آگاهی ندارد.
عبدالله می‌گوید که بزرگترین آرزوی او و خواهر و برادرش این است که مادر شان آنان را به آغوش بگیرد و یک زندگی بدور از مواد مخدر داشته باشند.
او گفت: "من با یک برادر کوچکترم اینجا هستیم و آرزو دارم روزی مادرم نیز مواد مخدر را ترک کند. می‌خواهم در آغوش مادرم بزرگ شوم، مادرم مواد مخدر را ترک کند و به خانه مادر کلانم برود و ما هم همانجا زندگی کنیم، درس بخوانیم و کلان شویم."
در مرکز ۵۰ بستر تداوی معتادان نوجوانان در مزارشریف کسانی زیر درمان قرار دارند که اکثراً توسط خانواده های شان به مواد مخدر معتاد شده اند.