رمضان یکی از باشندگان ولایت بامیان که از ده سال بدینسو به مواد مخدر معتاد است، میگوید که برای فرار از درد ناشی از بیکاری به مواد مخدر پناه برد و در دام اعتیاد افتاد.
این جوان معتاد میگوید که پس از آغشته شدن به مواد مخدر از خانواده اش دور شده است و حالا روزهایش در جمعآوری زبالهها و شبهایش در تاریکی مغاره های کوه میگذرند.
او گفت: "در سن ۱۷ یا ۱۸ بودم که به دام اعتیاد افتادم. اول چرس میزدم پس از آن هیرویین میزنم. تنها عاملش بیکاری و فقر بود که به دام اعتیاد افتادم."
رمضان میافزاید که رو آوردن به مواد مخدر یک عمل نادرست بوده است و او از کارنامه خود به شدت پشیمان است.
این معتاد مواد مخدر گفت: "پیامم به جوانان این است که یک راه خوب انتخاب کنند. راهی را که ما انتخاب کردیم راه غلط است."
در ماه های اخیر، شمار معتاد مواد مخدر در ولایت بامیان رو به افزایش گذاشته است. ریاست صحت عامه این ولایت نیز گفته که به تنهایی قادر به درمان معتادان نمیباشد.