صلاح الدین، یک تن از معتادان در شهر کابل می‌گوید که پس از معتاد شدن و ترک خانواده‌اش، هیچ یک از اعضای خانواده از او اطلاعی ندارند و حتا نمی‌دانند که او زنده است.
صلاح‌الدین، باشندۀ اصلی ولایت فاریاب می‌گوید که دوستان ناباب او را به استعمال مواد مخدر دعوت کرده و حال بیش از چهار سال است که از وضعیت زندگی همسر و فرزندانش خبری ندارد.
او اکنون در میان زباله‌ها در شهر کابل با جمع آوری کاغذ و لوازم اضافی و فروش این مواد روزانه ۲۰۰ تا ۳۰۰ افغانی کمایی کرده و از این طریق پول مصرف مواد مخدر خود را به دست می‌آورد.
او به صدای امریکا گفت:"به این عمل از دست اندیوالان نا اهل گرفتار شدم ولی حالا نمی‌توانم خود را از این کار بیرون کنم. در یک گرداب بند ماندیم که درد وجود من را خداوند فقط می‌داند."
او علاوه بر اینکه با مشکلات اعتیاد دست وپنجه نرم می‌کنند، نگران وضعیت اعضای خانواده‌اش نیز است.
صلاح الدین می‌گوید که توان بازگشتن به نزد خانواده‌اش را ندارد. او گفت: "زن دارم، یک دختر و یک بچه دارم. خداوند می داند آنها چی می‌کنند و یا در چه حالت قرار دارند، چهار سال است ندیدم ایشان را، هر لحظه به یادم می‌آیند، توته جگر مه استند. یک لحظه هم از یادم نمی‌روند."
او که ناامید از وضعیت خود است از حکومت طالبان می خواهد که زمینه تداوی اش را فراهم کند تا بتواند دوباره به خانواده اش بپیوندد.
مسوولان حکومت طالبان گفته اند که حدود پنج میلیون نفر در افغانستان به مواد مخدر معتاد استند که از جمله یک میلیون آن زنان و کودکان می‌باشند.
