او این آسیاب را در حدود یک دهه پیش فعال ساخته و از این طریق مخارج خانواده اش را تامین می کند.
جواد با بیان رضایت از کار وزندگی‌اش به صدای امریکا گفت که بیکاری موجب شده تا شماری از جوانان راه مهاجرت را پیش بگیرند و شماری هم به مواد مخدر پناه ببرند.
او افزود:" این کار از بیکاری کرده خوب است یا اینکه معتاد شوی و یا به کشورهای دیگر برویم. اینجا شکر کار و بار از خود ما است ."
جواد در مصاحبه‌ای با صدای امریکا، شیوه کار این آسیاب به گونهٔ است که نخست گندم‌های پاک را از ناپاک جدا و همچنان مغز و سبوس(پوست) گندم را نیز دور ساخته و سپس به آرد تبدیل می سازد.
او از هر پنج سیر گندم معمولا یک سیر سبوس(پوست) را خود به عنوان دست مزد خود می‌گیرد و چهار سیر باقی مانده را به مالک برمی گرداند. یک سیر سبوس در بازارهای مزارشریف بین ۲۵۰ تا ۳۰۰ افغانی به فروش می رسد.
غلام نبی، یکی از باشندگان ولسوالی چمتال، گفت که فعال ساختن این آسیاب دیزلی سبب ایجاد سهولت برای آنان شده است. او به صدای امریکا گفت: "سابق خصوصا در زمستان که گل و لای است، مشکل بود گندم را دو کلیومتر دورتر به آسیاب آبی ببریم."
مالک این آسیاب گفت که کار او در فصل برداشت گندم رونق بیشتر پیدا کرده و در سایر فصل های سال به گونۀ معمولی مصارف روزمره خود را به دست می آورد.
پیش از این مردم در این ساحه برای تبدیل کردن گندم شان به آرد از آسیاب های آبی استفاده می کردند. اما ظاهراَ در سال های اخیر به دلیل خشکسالی و همچنان زمانگیر بودن آن، آسیاب های آبی در بیشتر مناطق استفاده نمی شود.