کودک گمشدهٔ افغان با خانواده‌اش در امریکا پیوست

فرزاد، طفل یک‌ونیم ساله افغان که در جریان عملیات تخلیه از نزد والدینش مفقود شده بود، پس از ۴۳ روز به مادرش در امریکا پیوست.

در جریان عملیات تخلیۀ نظامی از افغانستان – بین ۱۵ تا ۳۰ اگست سال روان کم و بیش ۱۲۴هزار نفر، عمدتاً افغان‌ها، تخلیه شدند که فامیل فرزاد کوچک نیز در میان آنان بود.

وحیده، مادر فرزاد به صدای امریکا گفت: " شوهرم با امریکایی‌ها در سفارت امریکا کار می‌کرد، و چون جانش در خطر بود، بر اساس روند سفارت امریکا برای تخلیه کارمندانش، از خانه به قصد رفتن به امریکا برآمدیم."

به گفتهٔ مادر فرزاد زمانیکه آنان به میدان هوایی رسیدن وضعیت خوب نبود و کودکان‌اش بسیار ناآرامی می‌کردند و آفتاب هم بسیار گرم بود و در این وقت نیروهای خارجی متوجه آنان شدند و برای عبور مصوون کودکان شان از دروازه، پیشنهاد کمک را کردند.

کاکای فرزاد گفت: "نیروهای ویژه از ما خواستند تا کودکان را به آن‌ها بدهیم تا به گونهٔ مصوون آنان را به آن طرف دروازه انتقال دهند. ما هم سه کودک خود را به آنان دادیم. وقتی سه ساعت بعد داخل [میدان هوایی کابل ] شدیم جویایی کودکان شدیم دو طفل را که یکی آنان دخترم و دیگرش برادر زاده ام بود یافتیم، اما کودک سومی را که هر قدر جستجو کردیم پیدا نکردیم."

در این وقت پدر فرزاد برای پیدا کرده پسرش از میدان هوایی خارج می‌شود.

مادر فرزاد در مورد شوهرش می‌گوید: "وقتی پسرم از میدان ناپدید شد، شوهرم از میدان برگشت و عکس های او را به همه نشان می‌داد. او عکس‌ها و اعلان مفقودی پسرم را در دروازه های میدان هوایی نصب کرده بود. او برای جستجو پسرما آنجا [کابل] ماند."

او می‌افزاید که بخاطریکه زندگی شوهرش در خطر بود خواستند از افغانستان بیرون شوند اما پسرش گم و شوهرش در افغانستان ماند.

وحیده ۱۸ ساله ۱۷ روز از پسر یک و نیم ساله خود بی خبر بود.

او افزود: " احساس می کردم من هم مرده ام برای یک مادر خیلی سخت است."

مادر فرزاد در روز ۱۷ مهاجرت در دوبی بلاخره توانست به انترنت دسترسی پیدا کند و پیغام پیدا شدن و صحت فرزنداش را به دست بیاورد. فرزاد یک ونیم ساله در ناروی بود.

وحیده علاوه کرد: "وقتی به کمپ امریکا رسیدیم، پسرم را از ناروی آوردند، وقتی مردم [مسوولین] مرا دیدند گفتند که من بسیار خورد استم و این طفل از من نیست اما سپس آنان دی ان ای من و پسرم را آزمایش کردند و پس از آنکه مطمن شدند پسرم را به من دادند."

او می‌گوید از اینکه پسرش با او احساس بیگانی می‌کرد، او را فراموش کرده و شیرش را نخورده بود بسیار غمگین است.

فرزاد و مادرش حالا می خواهند با پدرفرزاد یکجا شودند.

پدر فرزاد گفته است: "از امریکا تشکر می کنم که پسرم را به مادرش بازگرداند، اکنون برای خانواده‌ام ناراحتم و من به آن‌ها و آنان به من نیاز دارند. امیدوارم که مرا هم از طریق پروسه تخلیه به فامیلم برساند."

مادر فرزاد علاوه کرد که اطفالش خورداستند و به پدر نیاز دارند: "‌پسر بزرگم هر شب موقع خواب از من می پرسد پدرم کجاست؟"