اخراج دسته جمعی مهاجران افغان از پاکستان، صنعت تولید قالین در آن کشور را متأثر ساخته است.
شهر کویته، که در گذشته بازار قالین های افغانی بود، اکنون تنها میزبان شمار اندکی از قالین بافان است. اما قالین بافان باقی ماندۀ افغان در پاکستان نیز با مشکلات اقتصادی جدی روبرو بوده، و بیم از آن میبرند که مبادا به گونۀ اجباری از آن کشور اخراج شوند.
رحمت الله و یک کودک افغان دیگر، با انگشتان کوچک و با مهارت خوب، قالینی که اندازۀ آن مناسب است، را میبافند. آنان حد اقل سه ماه نیاز دارند تا کار این قالین را تکمیل کرده و آن را برای فروش و تهیۀ لقمه نانی جهت حمایت از خانواده، به فروش برسانند.
رحمت الله ۱۵ ساله میگوید که خانوادۀ او از بابت فروش این قالین حدود ۱۴ هزار کلدار پاکستانی که معادل ۱۴۰ دالر امریکایی میشود به دست خواهد آورد، و این پول تمویل کنندۀ کرایه خانه، غذا، ادویه و خرید دوبارۀ مواد خام برای بافتن قالین بعدی است.
رحمت الله یکی از میلیون ها افغانی است که به خاطر حفاظت جان خود در پاکستان پناهنده شده است.
او میگوید که هراس از اخراج و برگشت اجباری افغانستان، مشکل را بیشتر ساخته است. پاکستان پس از دهه ها اکنون مهاجران افغان را مجبور به برگشت به افغانستان می کند. حدود ۶۰۰ هزار افغان مهاجر تنها در سال ۲۰۱۶ به افغانستان برگشتند.
تاجران پاکستان می گویند که اخراج دسته جمعی افغان ها، صنعت و کار وبار های کوچگ قالین و شغل قالین بافی را در آن کشور با بحران مواجه ساخته است.
آنان میگویند که با وجود تقاضای بیشتر، تولید قالین افغانی اکنون به گونۀ چشمگیری کاهش یافته است.
صادر کنندگان محلی از مقامات پاکستانی میخواهند تا برای مهاجران افغان که مهارت قالین بافی دارند، زمینه های اخذ ویزۀ کار در پاکستان را فراهم کنند.
اما آنان همچنان میپذیرند که کشیدگی ها در روابط بین کابل و اسلام آباد، میزان حمایت از بقای افغان ها در پاکستان را کاهش داده است.