یک مقام ارشد افغان دلیل کشیدگی های مرزی افغانستان با پاکستان را تفاوت در نقشه های دو کشور عنوان کرده است.
یک تحلیلگر پاکستانی ادعا دارد که خط دیورند مقید به زمان بود، و میعاد آن سالها پیش تکمیل شده، و اکنون افغانستان و پاکستان نیاز دارند تا روی این موضوع به توافق جدید برسند.
در حالیکه یکتعداد افغانها خط مرزی دیورند را یک خط تحمیلی میدانند، اما شماری دیگر به این بارو اند که خط مرزی بین دو کشور موضوع حل شده است و رسمیت بین المللی نیز دارد.
این واکنش ها بعد آن ارایه می شود که وزارت دفاع افغانستان تفاوت نقشه های دو کشور را یک عامل عمدۀ کشیدگی های مرزی بین افغانستان و پاکستان عنوان می کند.
شمیم اختر، تحلیلگر مسایل سیاسی پاکستان می گوید که خط دیورند قرار دادی است میان افغانستان و پاکستان که میعاد صد ساله آن سال ها قبل تکمیل شده است و استدلال می کند که برای کاهش مشکلات مرزی دو کشور نیاز دارند در این مورد صحبت کنند.
آقای اختر در صحبت با رادیو آشنا گفت "چیزی باید انجام میشد این است که افغانستان و پاکستان باید قرار داد را تمدید میکردند، یا تجدید نظر می کرند و سند جدید و توافق جدید می کردند."
بیانات این کارشناس پاکستانی بعد از آن صورت گرفت که یک مقام ارشد وزارت دفاع افغانستان تفاوت نقشه های دو کشور را دلیل عمدۀ کشیدگی مرزی خواند.
یک مرز، دو نقشه
شیر محمد کریمی، لوی درستیز وزارت دفاع افغانستان به رادیو آزادی گفته بود پاکستانی ها ادعا می کنند که خریطه آنها صحیح است، زیرا انگلیس ها آنرا تهیه کرده اند و خط دیورند را هم انگلیس ها جور کرده اند.
به گفتۀ آقای کریمی "این یک مسله ای استرییژیک است؛ تا زمانیکه مسله حل نشود، بالای مسایل تکتیکی تاثیر دارد. به طور مثال، اگر در یک نقطه جنگ شود، ما گله کنیم و یا آنان گله کنند، به خریطه مراجعه میکنیم. آنان ادعا می کنند که خاک آنها است و ما ادعا میکنیم که خاک ماست."
آقای کریمی این موضوع را بعد سی و هفتمین نشست سه جانبه افغانستان، پاکستان و قوای ائتلاف در کابل مطرح کرد.
اولین جلسه سه جانبه میان افغانستان، پاکستان و امریکا در سال ۲۰۰۳ میلادی بعد از آن صورت گرفت که بر اساس گزارش ها، نظامیان پاکستانی چندین کیلومتر به داخل خاک افغانستان در ولایت شرقی ننگرهار پیش آمده بودند.
آقای کریمی همچنین گفت که او مشکل سرحدی به شمول شلیک راکتی های پاکستان به خاک افغانستان، را با نظامیان پاکستانی مطرح کرده است.
در چند سال گذشته، صد ها راکت از سوی پاکستان به داخل ولایت های شرقی کنر، نورستان و ننگرهار پرتاب شده است، ولی حکومت افغانستان، عکس العمل جدی از خود نشان نداده است.
مرز رسمی یا خط حایل؟
اما سعدالله غوثی، دیپلومات پیشین افغان و کارشناس مسایل سیاسی، می گوید که تفاوت خریطه یک مسله ناچیز است؛ مشکل اصلی، به گفته آقای غوثی، خود خط دیورند است.
آقای غوثی به رادیو آشنا گفت "موضوع کلانتر خود ادعای موضع افغانستان است؛ به رسمیت شناختن و یا به رسمیت نشناختند خط دیورند است."
این دپلومات پیشین دیورند خط قبول شده میان افغانستان و پاکستان تلقی می کند.
احمد سعیدی، تحلیلگر افغان، نیز نظر مشابه داشته می گوید "دولت افغانستان این خط را خط قبول شده نمیداد و پاکستانی ها این خط را قبول شده قبول دارند، چنانچه شورای امنیت سازمان ملل، امریکا و اروپا این خط را به رسمیت شناخته اند."
در سال ۱۸۹۳، امیر عبدالرحمن خان، معاهده دیورند را با هند که تحت سلطه برتانیا بود امضا کرد. ولی در سال ۱۹۴۷، زمانیکه پاکستان از هند جدا شد، افغانستان خط مرزی دیورند را به رسمیت نشاخت، گرچه سازمان ملل متحد، خط دیورند را خط سرحدی میان دو کشور به رسمیت می شناسد.
در چند دهه گذشته، مناقشه مرزی میان افغانستان و پاکستان موجب تنش های میان کابل و اسلام آباد شده است، تنش که هنوز هم با قوت پا برجاست. حکومت افغانستان حتا به ادارات دولتی دستور داده تا به جای کاربرد واژه های "مرز" یا "سرحد" از "خط دیورند" استفاده کنند.
آقای سعیدی می گوید "دولت افغانستان از لحاظ سیاسی بازی می کند... این یک خط سرحدی قبول شده است، نه خط مرزی."
یک تحلیلگر پاکستانی ادعا دارد که خط دیورند مقید به زمان بود، و میعاد آن سالها پیش تکمیل شده، و اکنون افغانستان و پاکستان نیاز دارند تا روی این موضوع به توافق جدید برسند.
در حالیکه یکتعداد افغانها خط مرزی دیورند را یک خط تحمیلی میدانند، اما شماری دیگر به این بارو اند که خط مرزی بین دو کشور موضوع حل شده است و رسمیت بین المللی نیز دارد.
این واکنش ها بعد آن ارایه می شود که وزارت دفاع افغانستان تفاوت نقشه های دو کشور را یک عامل عمدۀ کشیدگی های مرزی بین افغانستان و پاکستان عنوان می کند.
شمیم اختر، تحلیلگر مسایل سیاسی پاکستان می گوید که خط دیورند قرار دادی است میان افغانستان و پاکستان که میعاد صد ساله آن سال ها قبل تکمیل شده است و استدلال می کند که برای کاهش مشکلات مرزی دو کشور نیاز دارند در این مورد صحبت کنند.
آقای اختر در صحبت با رادیو آشنا گفت "چیزی باید انجام میشد این است که افغانستان و پاکستان باید قرار داد را تمدید میکردند، یا تجدید نظر می کرند و سند جدید و توافق جدید می کردند."
بیانات این کارشناس پاکستانی بعد از آن صورت گرفت که یک مقام ارشد وزارت دفاع افغانستان تفاوت نقشه های دو کشور را دلیل عمدۀ کشیدگی مرزی خواند.
یک مرز، دو نقشه
شیر محمد کریمی، لوی درستیز وزارت دفاع افغانستان به رادیو آزادی گفته بود پاکستانی ها ادعا می کنند که خریطه آنها صحیح است، زیرا انگلیس ها آنرا تهیه کرده اند و خط دیورند را هم انگلیس ها جور کرده اند.
به گفتۀ آقای کریمی "این یک مسله ای استرییژیک است؛ تا زمانیکه مسله حل نشود، بالای مسایل تکتیکی تاثیر دارد. به طور مثال، اگر در یک نقطه جنگ شود، ما گله کنیم و یا آنان گله کنند، به خریطه مراجعه میکنیم. آنان ادعا می کنند که خاک آنها است و ما ادعا میکنیم که خاک ماست."
آقای کریمی این موضوع را بعد سی و هفتمین نشست سه جانبه افغانستان، پاکستان و قوای ائتلاف در کابل مطرح کرد.
اولین جلسه سه جانبه میان افغانستان، پاکستان و امریکا در سال ۲۰۰۳ میلادی بعد از آن صورت گرفت که بر اساس گزارش ها، نظامیان پاکستانی چندین کیلومتر به داخل خاک افغانستان در ولایت شرقی ننگرهار پیش آمده بودند.
آقای کریمی همچنین گفت که او مشکل سرحدی به شمول شلیک راکتی های پاکستان به خاک افغانستان، را با نظامیان پاکستانی مطرح کرده است.
در چند سال گذشته، صد ها راکت از سوی پاکستان به داخل ولایت های شرقی کنر، نورستان و ننگرهار پرتاب شده است، ولی حکومت افغانستان، عکس العمل جدی از خود نشان نداده است.
مرز رسمی یا خط حایل؟
اما سعدالله غوثی، دیپلومات پیشین افغان و کارشناس مسایل سیاسی، می گوید که تفاوت خریطه یک مسله ناچیز است؛ مشکل اصلی، به گفته آقای غوثی، خود خط دیورند است.
آقای غوثی به رادیو آشنا گفت "موضوع کلانتر خود ادعای موضع افغانستان است؛ به رسمیت شناختن و یا به رسمیت نشناختند خط دیورند است."
این دپلومات پیشین دیورند خط قبول شده میان افغانستان و پاکستان تلقی می کند.
احمد سعیدی، تحلیلگر افغان، نیز نظر مشابه داشته می گوید "دولت افغانستان این خط را خط قبول شده نمیداد و پاکستانی ها این خط را قبول شده قبول دارند، چنانچه شورای امنیت سازمان ملل، امریکا و اروپا این خط را به رسمیت شناخته اند."
در سال ۱۸۹۳، امیر عبدالرحمن خان، معاهده دیورند را با هند که تحت سلطه برتانیا بود امضا کرد. ولی در سال ۱۹۴۷، زمانیکه پاکستان از هند جدا شد، افغانستان خط مرزی دیورند را به رسمیت نشاخت، گرچه سازمان ملل متحد، خط دیورند را خط سرحدی میان دو کشور به رسمیت می شناسد.
در چند دهه گذشته، مناقشه مرزی میان افغانستان و پاکستان موجب تنش های میان کابل و اسلام آباد شده است، تنش که هنوز هم با قوت پا برجاست. حکومت افغانستان حتا به ادارات دولتی دستور داده تا به جای کاربرد واژه های "مرز" یا "سرحد" از "خط دیورند" استفاده کنند.
آقای سعیدی می گوید "دولت افغانستان از لحاظ سیاسی بازی می کند... این یک خط سرحدی قبول شده است، نه خط مرزی."
