افغانستان که یک زمان ده درصد کشمش جهان را تولید میکرد، در طول چند دهۀ اخیر این فیصدی به دو تا سه در صد کاهش یافته است.
باوجود آن که حکومت افغانستان و باغداران افغان برای رونق مجدد صنعت تولید کشمش می کوشند، اما خبررسانی فرانسه با یکی از دهاقین یا باغداران صحبت کرده که هنوز هم برای تولید کشمش، از شیوۀ کار می گیرد که بیش از نیم قرن پیش کار گرفته میشد.
این دهقان عبدالجلیل گلزار نام دارد و برای خشک کردن انگور از یک کشمش خانه که ٦٥ سال قبل توسط پدرش بنا شده بود، کار می گیرد.
عبدالجلیل می گوید که او از این کشمش خانۀ کهن "هم به حیث سردخانه کار می گیرد و هم از آن برای نگهداری کشمش استفاده می کند".
جنگ های چند دهۀ اخیر در افغانستان باعث شده که به مانند سایر سکتورهای اقتصادی، صنعت تولید کشمش نیز آسیب پذیر باشد.
دهافین افغان در تلاش برای رونق دوبارۀ این صنعت، از کشمش خانه های عصری و شیوه ها پیشرفته نیز کار می گیرند، اما می افزایند که بخاطر رسیدن به این هدف، به معاونت حکومت نیاز دارند.
ملک ضابط، یکی از دهاقین دیگر در مربوط ولایت کابل که مالک یکی از کشمش خانه های عصری نیز می باشد، می گوید که "با هر دهقان باید کمک صورت گیرد".
این دهقان افغان می افزاید که "در قریۀ ما بیش از صد باغ انگور وجود دارد، اما تنها من کشمش خانه دارم".
پس از سقوط رژیم طالبان، افغانستان به یکی از بزرگترین کشور تولید کنندۀ کوکنار در جهان مبدل شده است. در حالیکه زراعت منبع اصلی اقتصاد کشور دانسته می شود، باغداری یکی از بدیل های خوب کشت کوکنار تلقی می گردد. اما دسترسی به بازارهای جهان هنوز هم یک آزمون پنداشته می شود.
شماری از صادرکنندگان کشمش، بخاطر پوره کردن شرایط مشتریان جهانی، از تکنالوژی جدید کار می گیرند.
اسدالله عزیز، مسؤل شرکت پروسس کشمش "تبسم" می گوید که مشتریان جهانی کشمش افغانستان را دوست دارند، اما اضافه می کند که "موضوع مهم،پروسس و بسته بندی کشمش بر اساس معیارهای بین المللی است".
آمار ارایه شده از سوی حکومت نشان می دهد که افغانستان سال گذشته قادر به تولید ٩٠٠ هزار تُن انگور بود، اما تنها توان صدور ١١١هزار تُن انگور تازه و ١٥ هزار تُن کشمش را به خارج داشت.
