یک موسسهٔ کمک‌رسانی دنمارکی روز سه شنبه پنجم اپریل (۱۶ حمل) گفت که کارمندان طبقهٔ اناث این موسسه قادر بوده اند تا حتا پس از مسلط شدن طالبان بر افغانستان در اگست ۲۰۲۱ میلادی، کار‌شان را در این کشور ادامه دهند.
شارلیت سلینت، رییس شورای مهاجران دنمارک، به خبرگزاری اسوشیتدپرس گفته است که بدون کارمندان زن، این سازمان غیردولتی قادر نبود تا به نیمی از جمعیت افغانستان برسد.
او گفت: "از ماه اگست به این‌سو، ما به گونهٔ بسیار با انضباط کار کرده‌ایم تا اطمینان حاصل کنیم که کارمندان زن ما بتوانند به کار ادامه بدهند و به کار بروند."
رییس شورای مهاجران دنمارک همچنین گفته است: "ما به کارمندان زن در تیم خود نیاز داریم تا قادر شویم به زنان نیازمند به کمک، رسیدگی کنیم. بدون کارمندان زن، ما نمی‌توانیم به نیم جمعیت در کابل برسیم.''
خانم سلینت، در جریان سفرش به کابل گفت، این سازمان غیردولتی که برای بیش از یک میلیون جمعیت افغانستان کمک فراهم می‌کند، به خاطر دست آورد‌های خود در آن کشور افتخار می‌کند.
خانم سلینت گفت که در جریان سفرش به کابل، علاوه بر ارزیابی بحران رو به افزایش بشری در افغانستان، با شماری از مقام‌های طالبان نیز ملاقات کرده است.
بر اساس گزارش اسوشیتدپرس، پس از مسلط شدن مجدد طالبان بر افغانستان، کمک‌های توسعه‌ای برای افغانستان متوقف شد و کمک‌های جامعهٔ بین‌المللی که ۸۰ درصد بودجهٔ حکومت افغانستان را زیر پوشش قرار می‌داد، نیز به حالت تعلیق درآمد.
بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، در حال حاضر، ۹۵ در صد افغان‌ها غذای کافی برای خوردن ندارند و اقتصاد آن کشور در آستانهٔ سقوط است. حتا مردمی که در بانک پول دارند، در هر دو هفته می‌توانند فقط ۴۰۰ دالر پول نقد خود را از حسابات بانکی‌شان به دست بیاورند.
فشار بر طالبان به خاطر برگشت دختران به مکتب
خانم سلینت گفته است که در جریان ملاقات‌اش با مقام‌های طالبان بر آن‌ها فشار آورده تا اجازه دهند، دختران بالاتر از صنف ششم نیز به مکتب برند.
طالبان قبلاََ تعهد کرده بودند که برای دختران اجازهٔ برگشت به مکتب را خواهند داد، اما بر خلاف تعهد خود، به دختران اجازه ندادند به مکاتب‌شان برگردند، اقدامی که موجب انتقادهای شدید در داخل و خارج از افغانستان شد.
علاوه بر آن، طالبان دستورات سخت‌گیرانه را وضع کرده اند. اجازه ندادن به زنان که "بدون محرم شرعی" توسط طیاره به سفر بروند، یکی از اقدامات سخت‌گیرانهٔ طالبان است که این گروه پس از مسلط شدن بر افغانستان، عملی کرده است.
طالبان در دورهٔ نخست حاکمیت خود بین سال‌های ۱۹۹۶ تا اواخر ۲۰۰۱ میلادی نیز زنان و دختران را از حق تحصیل و کار محروم کرده بودند و آن‌ها اجازه نداشتند "بدون محرم شرعی" حتا از خانه‌های‌شان بیرون بروند.
به گفتهٔ خانم سلینت، رهبران طالبان به حرف‌های‌اش گوش دادند، اما هیچ تعهدی نکردند که زنان و دختران به کار و تحصیل دسترسی پیدا خواهند کرد. با آن‌هم، به گفته این مقام شورای مهاجران دنمارک، رهبران طالبان اطمینان دادند که این شورا دسترسی آزاد به همه مردم افغانستان خواهد داشت.
