داغترین جنجال های برخاسته از دور دوم انتخابات ریاست جمهوری افغانستان بجای جاده های کابل و دیگر شهرهای بزرگ بیشتر در صفحات فیسبوک افغانها دیده می شود.
پروسه دموکراتیکی که انتظار می رود طی آن برای نخستین بار در تاریخ افغانستان قدرت از یک رهبر انتخاب شده به دیگری انتقال یابد، در بن بست سیاسی گیر مانده است که حالا برای حل آن سازمان ملل متحد پا درمیانی می کند.
در نخستین اقدام این سازمان از هواداران هر دو نامزد ریاست جمهوری خواسته است تا از دامن زدن به تنش های سیاسی و قومی از طریق شبکه های اجتماعی، بویژه در فیسبوک، دست بردارند.
یان کوبیش، فرستاده ویژه دبیرکل سازمان ملل به افغانستان، به روز یکشنبه گفت "در برخی از این شبکه های اجتماعی لحن ناراحت کننده یی وجود دارد و ما حامیان نامزدان انتخابات ریاست جمهوری را ترغیب می کنیم که از هرگونه اظهارات التهابی و نفرت انگیز که باعث تفرقه بیشتر قومی می گردد، خود داری نمایند. این طرز لفاظی ما را به خاطرات تنش های تراژیک، خانمان سوز و تنظیمی دهه ای ۱۹۹۰ که به قیمت جان ده ها هزار تن فرد ملکی تمام شد، بر میگرداند".
از جانب دیگر، شماری از اعضای مشرانو جرگه به حکومت افغانستان توصیه نموده اند که کاربرد فیسبوک را تا پایان یافتن معضل دور دوم انتخابات ممنوع سازد.
انارکلی هنریار، عضو مشرانو جرگه، در نشست روز یکشنبه گفت که شماری از افغانها جنگ های قومی را در فیسبوک براه انداخته اند.
فعالین آزادی بیان اما می گویند که گفتمان شهروندان در مسایل ملی، اگر چه حساسیت برانگیز هم باشد، نباید محدود شود.
در مقابل و برای برخی ها این استدلال که ’بجای تفنگ مردم باید از ابزار گفتگو اختلاف نظرهایشانرا مطرح کنند‘ بسیار جذاب نیست چون به باور آنها ’مردم را می توان از طریق فیسبوک به ارتکاب خشونت فراخواند‘.
صالح و فدایی
با آنکه دسترسی به انترنت و کاربرد فیسبوک در افغانستان معدود است اما شمار زیادی از نخبگان سیاسی افغان در شبکه های اجتماعی حضور پُررنگ دارند.
اگر چه صفحات فیسبوک هر کدام از دو نامزد انتخابات ریاست جمهوری، داکتر عبدالله عبدالله و اشرف غنی احمدزی، صدها هزار طرفدار دارد اما بیشترین بحث های داغ و تا حدی تحریک آمیز در صفحات هواداران این دو نامزد مطرح می شود.
در میان نوشته های امرالله صالح، رئیس پیشین ریاست عمومی امنیت ملی افغانستان و یکی از حامیان داکتر عبدالله، و حلیم فدایی، والی پیشین ولایت میدان وردگ و حامی اشرف غنی احمدزی، بیشتر "لایک" و تبصره می گیرد.
ظاهراً حتا حوصله آقای صالح هم از بگومگوهای فیسبوکی سر رفته و او به روز شنبه نوشت " خطاب به کسانی که توهین و دشنام روا میدارند:... ای ملیون ها انسانی که مرتب و همه روزه توهین و تحقیر میشوید – بغض تان را به نحوی بکفانید که دل تان خالی شود و دیگر احساس حقارت نکنید."
اما آقای فدایی که بیشتر به پشتو می نویسد در پاسخ به آقای صالح نوشت "مردم میتوانند خوبتر قضاوت کنند" و سپس جبهه حریف را به دشنامپراگنی و انحصارگرایی سیاسی متهم نمود.
دستهای بیرونی
در حالی که فیسبوک در افغانستان به یکی از مهمترین ابزار گفتگوهای اجتماعی و معلوماتی مبدل گردیده است، برخی ها از نفوذ سازمان های جاسوسی بیرونی در آن هشدار می دهند.
یک مقام امنیت ملی افغانستان که خواست نامش گرفته نشود به این نویسنده گفت "عناصری بیرونی متواتر تلاش می ورزند که تنش های موجود در افغانستان را تشدید نموده و یک نوع جنگ روانی را میان اقوام افغانستان شعله ور سازند".
در افغانستان بار ملامتی مشکلات امنیتی و سیاسی بیشتر به سازمانهای اطلاعاتی ایران و پاکستان انداخته می شود و کمتر از مسوولیت های داخلی و شهروندی صحبت می گردد.
مشخص نیست که در سمتدهی هیاهوی موجود نقش کاربران فیسبوکی خارجی در چه حد است اما حضور گسترده چهرهای شناخته شدهء افغان در آن برجسته است.
پروسه دموکراتیکی که انتظار می رود طی آن برای نخستین بار در تاریخ افغانستان قدرت از یک رهبر انتخاب شده به دیگری انتقال یابد، در بن بست سیاسی گیر مانده است که حالا برای حل آن سازمان ملل متحد پا درمیانی می کند.
در نخستین اقدام این سازمان از هواداران هر دو نامزد ریاست جمهوری خواسته است تا از دامن زدن به تنش های سیاسی و قومی از طریق شبکه های اجتماعی، بویژه در فیسبوک، دست بردارند.
یان کوبیش، فرستاده ویژه دبیرکل سازمان ملل به افغانستان، به روز یکشنبه گفت "در برخی از این شبکه های اجتماعی لحن ناراحت کننده یی وجود دارد و ما حامیان نامزدان انتخابات ریاست جمهوری را ترغیب می کنیم که از هرگونه اظهارات التهابی و نفرت انگیز که باعث تفرقه بیشتر قومی می گردد، خود داری نمایند. این طرز لفاظی ما را به خاطرات تنش های تراژیک، خانمان سوز و تنظیمی دهه ای ۱۹۹۰ که به قیمت جان ده ها هزار تن فرد ملکی تمام شد، بر میگرداند".
از جانب دیگر، شماری از اعضای مشرانو جرگه به حکومت افغانستان توصیه نموده اند که کاربرد فیسبوک را تا پایان یافتن معضل دور دوم انتخابات ممنوع سازد.
انارکلی هنریار، عضو مشرانو جرگه، در نشست روز یکشنبه گفت که شماری از افغانها جنگ های قومی را در فیسبوک براه انداخته اند.
فعالین آزادی بیان اما می گویند که گفتمان شهروندان در مسایل ملی، اگر چه حساسیت برانگیز هم باشد، نباید محدود شود.
در مقابل و برای برخی ها این استدلال که ’بجای تفنگ مردم باید از ابزار گفتگو اختلاف نظرهایشانرا مطرح کنند‘ بسیار جذاب نیست چون به باور آنها ’مردم را می توان از طریق فیسبوک به ارتکاب خشونت فراخواند‘.
صالح و فدایی
با آنکه دسترسی به انترنت و کاربرد فیسبوک در افغانستان معدود است اما شمار زیادی از نخبگان سیاسی افغان در شبکه های اجتماعی حضور پُررنگ دارند.
اگر چه صفحات فیسبوک هر کدام از دو نامزد انتخابات ریاست جمهوری، داکتر عبدالله عبدالله و اشرف غنی احمدزی، صدها هزار طرفدار دارد اما بیشترین بحث های داغ و تا حدی تحریک آمیز در صفحات هواداران این دو نامزد مطرح می شود.
در میان نوشته های امرالله صالح، رئیس پیشین ریاست عمومی امنیت ملی افغانستان و یکی از حامیان داکتر عبدالله، و حلیم فدایی، والی پیشین ولایت میدان وردگ و حامی اشرف غنی احمدزی، بیشتر "لایک" و تبصره می گیرد.
ظاهراً حتا حوصله آقای صالح هم از بگومگوهای فیسبوکی سر رفته و او به روز شنبه نوشت " خطاب به کسانی که توهین و دشنام روا میدارند:... ای ملیون ها انسانی که مرتب و همه روزه توهین و تحقیر میشوید – بغض تان را به نحوی بکفانید که دل تان خالی شود و دیگر احساس حقارت نکنید."
اما آقای فدایی که بیشتر به پشتو می نویسد در پاسخ به آقای صالح نوشت "مردم میتوانند خوبتر قضاوت کنند" و سپس جبهه حریف را به دشنامپراگنی و انحصارگرایی سیاسی متهم نمود.
دستهای بیرونی
در حالی که فیسبوک در افغانستان به یکی از مهمترین ابزار گفتگوهای اجتماعی و معلوماتی مبدل گردیده است، برخی ها از نفوذ سازمان های جاسوسی بیرونی در آن هشدار می دهند.
یک مقام امنیت ملی افغانستان که خواست نامش گرفته نشود به این نویسنده گفت "عناصری بیرونی متواتر تلاش می ورزند که تنش های موجود در افغانستان را تشدید نموده و یک نوع جنگ روانی را میان اقوام افغانستان شعله ور سازند".
در افغانستان بار ملامتی مشکلات امنیتی و سیاسی بیشتر به سازمانهای اطلاعاتی ایران و پاکستان انداخته می شود و کمتر از مسوولیت های داخلی و شهروندی صحبت می گردد.
مشخص نیست که در سمتدهی هیاهوی موجود نقش کاربران فیسبوکی خارجی در چه حد است اما حضور گسترده چهرهای شناخته شدهء افغان در آن برجسته است.
