صندوق بین المللی پول روز پنجشنبه ۱۶ سپتمبر (۲۵ سنبله) در مورد وضعیت اقتصادی افغانستان ابراز نگرانی کرد.
جیری رایس، سخنگوی صندوق بین المللی پول، روز پنجشنبه گفت که به دنبال تصرف افغانستان توسط طالبان، اکنون خطر بروز یک فاجعه بشری این کشور را تهدید می کند.
سخنگوی صندوق بین المللی پول تایید کرد که با روی کار آمدن حکومت طالبان در افغانستان، تعامل این صندوق به افغانستان به حالت تعلیق آمده و این به معنی متوقف شدن کمک های مالی صندوق بین المللی پول به افغانستان است.
این مقام صندوق بین المللی پول افزود که در حال حاضر باید روی ادامه انتقال حواله های پولی و فرستادن مقادیر پایین پول به افغانستان و همچنان فراهم کردن کمک ها به کشور های میزبان پناهجویان افغان تمرکز شود.
صندوق بین المللی پول از بروز بحران بشری در حالی ابراز نگرانی عمیق کرده است که جامعۀ جهانی در کنفرانسی در سویس تعهد کرد که به ارزش بیش از ۱.۲ میلیارد دالر مساعدت بشری را برای مردم افغانستان فراهم می‌کند.
این کنفرانس روز دوشنبه ۱۳ سپتمبر (۲۲ سنبله) به میزبانی ملل متحد در شهر ژنیو، خواستار کمک بشری ۶۰۶ میلیون دالری برای جلوگیری از فاجعۀ بشری در افغانستان شد.
ایالات متحدۀ امریکا گفته است که ۶۴ میلیون دالر اضافی را در بخش کمک‌های بشری به افغانستان فراهم می‌کند تا توسط سازمان‌های مستقل، ادارات ملل متحد و سازمان‌های غیر حکومت مستقیماً به افغانهای نیازمند برسد.
ادارۀ انکشاف بین‌المللی ایالات متحده گفته است که برای موثریت این کمک‌ها، به فضایی ضرورت است تا در آن کارمندان مرد و زن بتوانند آزادانه فعالیت کنند.
انتونیو گوتیرش، منشی عمومی سازمان ملل متحد، گفت که مردم افغانستان به یکبارگی با "فروپاشی کامل کشور" روبرو شده اند و ۱۴ میلیون نفر در افغانستان با قحطی مواجه اند.
به دنبال مسلط شدن طالبان در افغانستان، نهادهای خیریۀ جهانی از بروز فاجعۀ بشری و بحران اقتصادی در آن کشور هشدار داده اند.
حتا پیش از اینکه طالبان در افغانستان حاکم شوند، سازمان ملل متحد گزارش داده بود که ۱۸ میلیون نفر – حدود نصف جمعیت – در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیازمند اند.
ملل متحد هشدار داده است که با توجه به خشکسالی، کمبود پول و درآمد و کاهش دسترسی به غذا، شمار افراد نیازمند به کمک‌های فوری بشری در افغانستان افزایش خواهد یافت.
قطع یا تعلیق آنی میلیون‌ها دالر کمک بشری به افغانستان در پی تسلط طالبان، برنامه‌های امدادرسانی ملل متحد را بیشتر از پیش زیر فشار قرار داده است.
