استیفن دوجاریک، سخنگوی منشی عمومی ملل متحد می‌گوید که نشستی در دوحه پایتخت قطر، میان نمایندگان ویژۀ کشورها و گروه‌های جامعۀ مدنی به شمول زنان برگزار خواهد شد و "بسیار مهم است که صدای زنان افغان در این گفتگوها شنیده شود".
دوجاریک روز پنجشنبه ۱۵ فبروری (۲۶ دلو) در نیوریارک به خبرنگاران گفت که انتونیو گوتیرش، منشی عمومی سازمان ملل متحد پس از کنفرانس امنیتی مونیخ، روز یکشنبه وارد دوحه پایتخت قطر می‌شود تا دومین نشست نمایندگان ویژه کشورهای عضو و سازمان‌های منطقه‌ای را در مورد افغانستان برگزار کند.
قرار است که این نشست روز یکشنبه و دوشنبه هفتۀ پیشرو برگزار شود. دوجاریک گفت که در این نشست در مورد چگونگی رویکرد افزایش مشارکت بین‌المللی به شیوه‌ای منسجم، هماهنگ و ساختاریافته، از جمله از طریق در نظر گرفتن توصیه‌های ارزیابی مستقل در مورد افغانستان، بحث خواهد شد.
در همین حال، جنبش شنبه‌های ارغوانی روز جمعه ۱۶ فبروری (۲۷ دلو) با نشر اعلامیه‌ای گفت که طالبان قابل تغییر نیستند و باید از حکومت بدیل این گروه در سطح جهانی حمایت صورت گیرد.
در اعلامیۀ این جنبش آمده است: "با وجود تلاش‌های فروانی ملی و بین‌المللی و سرازیر شدن میلیون‌ها دالر کمک بدون پرسش به طالبان در بیشتر از دو سال گذشته، کاملا روشن شد که این گروه [قابل] تغییر و انعطاف نبوده و حتا به ابتدایی‌ترین حقوق انسانی و بشری شهروندان کشور به ویژه زنان و اقوام آسیب‌پذیر احترام قایل نیستند".
این جنبش با اشاره به اینکه حکومت طالبان مرتکب "جنایات بشری، نسل‌کشی هزاره‌ها و آپارتاید جنسیتی" شده، گفته است که حاکمیت طالبان در دور نخست و دو و نیم سال گذشته ثابت می‌کند که این گروه توانایی تعامل با مردم افغانستان و جامعه جهانی را ندارد.
به گفتۀ این جنبش اعتراضی زنان، طالبان با تبدیل افغانستان به پایگاه دهشت‌افگنان بین‌المللی، بزرگترین تهدید امنیتی برای منطقه و جهان استند.
این جریان اعتراضی از رویکرد دفتر هیات معاونت ملل متحد در افغانستان (یوناما) برای "سیاست سفیدنمایی" طالبان انتقاد کرده و گفته است که برای تعامل بیشتر از نمایندگان طالبان خواسته شده که در نشست دوحه حضور یابند.
در اعلامیه جنبش شنبه‌های ارغوانی آمده است: "از نظر ما، درخواست تعامل بیشتر با طالبان و دعوت این گروه در نشست‌های سازمان ملل متحد، به طالبان جرات بیشتر بخشیده تا بدون ترس از پیگرد قانونی با وضع محدودیت‌های شدید، نسل‌کشی، جنایت علیه بشریت، تفکیک جنسیتی، محروم ساختن زنان از حقوق انسانی شان، محاکمه صحرای کارمندان ملکی و نظامی حکومت پیشین، بازداشت و شکنجه‌های فراقانونی و ترویج افراط‌گرایی، تهدید جدی امنیتی را متوجه منطقه و جهان نمایند".
این زنان معترض مدعی اند که ملل متحد توقع مردم افغانستان را در زمینۀ سیاسی و حل بنیادی بحران کنونی این کشور برآورده نکرده و گزینش نمایندۀ ویژه بر اساس قطعنامه ۲۷۲۱ شورای امنیت این سازمان نیز مسیر اشتباه گذشته است.
این جنبش با اشاره به اینکه تا کنون نمایندگان ملل متحد نتوانسته اند برای حل بحران افغانستان نقش موثر داشته باشند، گفته است که نباید به طالبان که سران شان در فهرست سیاه این سازمان شامل اند، باج داده شود.
در اعلامیه این جنبش تاکید شده است که عادی‌سازی حضور نمایندگان طالبان در نشست‌های جهانی محکوم است و ملل متحد نباید در غیاب نمایندگان واقعی مردم افغانستان، به ویژه زنان معترض، تصمیم‌گیری کند و با سرنوشت زنان و اقوام آسیب‌پذیر معامله کند.
این جنبش گفته است: "ما از ملل متحد می‌خواهیم، در برگزاری نشست‌های آن سازمان در مورد افغانستان، نمایندگان واقعی مردم به خصوص زنان معترض داخل کشور را که طی دو و نیم سال گذشته با همه وحشت و دهشت طالبانی در صف مبارزه ایستاده اند، دعوت نموده و در روشنی واقعیت‌های عینی افغانستان روی راه‌های تمرکز صورت گیرد".
این جریان اعتراضی بار دیگر تاکید کرده است که بحران کنونی افغانستان از طریق ایجاد یک "نظام غیرمتمرکز" و بر اساس آرای مردم قابل حل است و از جامعه جهانی و ملل متحد خواسته است که از بدیل حکومت طالبان هراس نداشته باشند.
گروه