خان میر، سرباز پیشین پولیس افغانستان میگوید که حضور درازمدت در میدانهای جنگ و سردی هوا سبب شدند که استفاده از مواد مخدر را آغاز کند.
او میگوید که ابتدا به چرس معتاد شد و سپس به تریاک و هیرویین روآورد و این وضعیت سبب اخراج وی از صفوف پولیس گردید.
خان میر میگوید "من در جبهات جنگ معتاد شدم. محرومیتها و مظلومیتهای زیاد و سردی هوا سبب شد که معتاد شوم. جنگ بسیار خسته کن بود".
خان میر از سایر جوانان میخواهد که در راه اعتیاد به مواد مخدر هرگز گام برندارند.
او میگوید "پیام من به تک ـ تک جوانان افغانستان این است که دچار اعتیاد نشوند؛ نباید این اشتباه را تکرار کنیم. و باید ردش را رها کنیم تا یک فامیل خوش و خندان داشته باشیم".
خانمیر ۳ فرزند دختر و پسر دارد. او میگوید وقتی فرزندانش به مکتب میرفتند، همصنفیهایشان آنان را فرزندان معتاد صدا میزدند.
در همین حال، مدیریت مبارزه با مواد مخدر فرماندهی پولیس بامیان میگوید که بربنیاد قواعد نظامی، منسوبین معتاد شناسایی و درمان میشوند.
حمیدالله الخانی، مدیر مبارزه با مواد مخدر پولیس بامیان میگوید "در سطح بامیان یک تعداد معتادان که در جمع پولیس فعالیت داشتند را شناسایی و به مراکز ترک اعتیاد معرفی میکردیم اما آنان قبل از معرفی به این مراکز مسلک پولیس را ترک کرده اند".
اعتیاد در میان منسوبین نظامی افغانستان ظاهرأ به یک چالش بزرگ مبدل شده است. فرماندهی پولیس بامیان میگوید که هرچند زمینه درمان منسوبین معتاد وجود دارد، اما اکثر این منسوبین قبل از درمان وظایف شان را ترک کرده اند.