حاضر بیگم میگوید که ۱۶ سال پیش برای تسکین درد پاهایش استعمال تریاک را آغاز کرد، اما نه تنها که بهبود نیافت، بلکه به این مواد معتاد نیز شده است.
این معتاد ۴۰ ساله میگوید که با گذشت هر سال مصرف تریاک را بیشتر ساخته است و در حال حاضر روزانه تا دو بار این مواد مخدر را میخورد و یا دود میکند.
او گفت "اول کم ـ کم پاهایم درد میکرد، اما حالا که تریاک نخورم و یا دود نکنم تمام جانم به درد میآید".
حاضر بیگم پنج فرزند دارد. او میگوید که شوهرش برای تأمین تریاک مورد نیاز او بخشی از زمینهای زراعتی شان را به فروش رسانید.
این زن معتاد میگوید نگران است که فرزندانش نیز در دام اعتیاد نیافتند "خانوادهام همیشه میگوید که تریاک استفاده نکن، نخور، تباه شدیم اما حالا نمیتوانم ترک کنم چون ترک نمیشود".
در اکثر مناطق روستایی افغانستان از تریاک به عنوان داروی مسکن استفاده صورت میگیرد. اما حاضر بیگم میگوید که مردم نباید از تریاک به عنوان مسکن استفاده کنند، زیرا مصرف این مواد عواقب ناگواری به دنبال دارد.