سازمان بین‌المللی مهاجرت در یک گزارش تازه گفته است که بیش از ۵۰۰هزار نفر در افغانستان به دلیل حوادث اقلیمی در سال ۲۰۲۴ آواره شده‌اند.
در گزارش سازمان بین‌المللی مهاجرت آمده است: "تقریباً نه میلیون نفر در ۱۲ ماه گذشته بر اثر خطرات اقلیمی متاثر شده که بیشتر از ۵۰۰ هزار آنان در نتیجهٔ سیلاب‌ها، خشکسالی و دیگر آفات طبیعی بیجا شده اند."
گزارش، هرات و فراه را از جمله ولایت‌های به شدت آسیب دیده معرفی کرده و گفته است: "تقریباً سه نفر از پنج بیجا شده به مکانی دیگری در ولایت اصلی شان بیجا شده اند."
مقام‌های طالبان در هفته جاری از تلفات ناشی از سیلاب‌ها، ژاله و طوفان در برخی از ولایات افغانستان به ویژه ولایات جنوب غربی خبر داده و گفته اند که در اثر این حوادث طبیعی، ۳۹ نفر جان باخته و کم از کم ۴۰ تن دیگر زخمی شده‌اند.
عبدالله جان سایق، سخنگوی وزارت دولت در امور رسیدگی به حوادث طبیعی حکومت طالبان روز چهارشنبه ۲۶ فبروری (هشتم حوت) در یک پیام ویدیویی گفت که در دو روز گذشته اکثر ولایات افغانستان شاهد برفباری و باران بوده و در برخی از ولایات سیلاب‌ها سرازیر شده است.
سایق افزود که در اثر این حوادث طبیعی، ۲۴۰ منزل مسکونی به گونۀ کامل و ۶۱ خانۀ دیگر به گونۀ قسمی تخریب شده است. بر اساس اظهارات این مقام طالبان، سرازیر شدن این سیلاب‌ها افزون بر تخریب زمین‌های زراعتی، به بسیاری از جاده‌ها و شاهراه‌های عمومی خسارت وارد کرده است.
افغانستان یکی از فقیرترین کشورهای جهان است که برای بیش از چهار دهه درگیر جنگ بوده و در معرض تهدیدات ناشی از تغییرات اقلیمی قرار دارد.
این کشور از رهگذر آسیب پذیری تغییرات اقلیمی در جایگاه ششم در میان ده کشور به شدت آسیب‌پذیر قرار دارد. بر اساس معلومات ادارۀ انکشافی ملل متحد، خشکسالی، سیلاب، تخریب زمین و کاهش تولیدات زراعتی از تهدیدات کلیدی به آن محسوب می‌شود.
سیلاب‌ها در ماه می سال گذشته نیز جان صدها نفر را گرفت و بخش‌های از زمین های زراعتی را در افغانستان باتلاق کرد، جاییکه ۸۰ درصد مردم برای زنده ماندن به زراعت متکی هستند.
سازمان بین‌المللی مهاجرت گفت: "بیش از ۱۱ میلیون نفر در افغانستان در آینده در معرض تهدیدات شدید ناشی از تغییرات اقلیمی قرار دارند."
این ادارۀ سازمان ملل تخمین می زند که "معیشت‌های حساس به اقلیم، مانند زراعت، ۷۳ درصد مشاغل را در افغانستان تشکیل می‌دهد".
در گزارش سازمان بین‌المللی مهاجرت آمده است که "۹۲در صد قریه‌جات دسترسی محدود به خدمات اضطراری دارند" و "۹۶ درصد فاقد منابع برای اقدامات حیاتی از جمله سیستم های هشدار زودهنگام و جستجو و نجات هستند."
گروه