روزنامه تیلگراف در شماره روز شنبه خود تحت عنوان " نیرو های ایالات متحده ممکن است تا سال ۲۰۲۴ در افغانستان باقی بمانند " مطلبی منتشر نموده و نوشته است که ایالات متحده و افغانستان برای امضای پیمان ستراتیژیکی نزدیک شده اند که برای هزاران عسکر امریکایی فرصت باقی ماندن درافغانستان را تا سال ۲۰۲۴ فراهم می نماید.
نویسنده مقاله تیلگراف در مورد چگونگی این پیمان اضافه می کند چنین پیمانی نه تنها به مربیان نظامی فرصت آماده ساختن نیرو های پولیس و اردوی افغانستان را میدهد؛ بلکه به نیرو های هوایی وعساکر خاص ایالات متحده نیز اجازه میدهد تا در آن کشور باقی بمانند.
نگارندۀ مضمون در رابطه به واکنش همسایه های افغانستان در برابر امکان امضای چنین پیمانی میان ایالات متحده و افغانستان، می نویسد این مساله هم اکنون باعث خشم علنی ایران و عصبانیت پنهانی پاکستان گردیده است.
نویسنده می افزاید از جانب دیگر این موضوع میتواند از طرف طالبان رد گردیده و تلاشها را برای کشانیدن آنان به میز مذاکره مختل سازد.
در مقاله روزنامه آمده است که مقامات ایالات متحده و افغان هردو گفته اند که امیدوار هستند تا این معاهده قبل از کنفرانس بن دوم در مورد افغانستان به امضا برسد.
نویسنده مقاله تیلگراف با تکیه به گفته های داکتر دادفر سپنتا مشاور ارشد امنیتی کرزی می نگارد که به گفته وی پیشرفت های قابل توجه یی در زمینه آماده ساختن پیمان ستراتیژیک صورت گرفته است.
وی گفته است اگر ایالات متحده سلاح و وسایل را در اختیار ما قرار میدهد، لازم تا است امکانات آنرا نیز فراهم نماید.
نویسنده از قول داکتر سپنتا می نویسد که گفته است در پیشنهادی که از جانب افغانها ارایه شده ، ده سال دیگر بعد از سال ۲۰۱۴ تذکر داده شده است، اما این مساله تاکنون تحت بحث و مذاکره قرار دارد.
در مقاله آمده است این در حالیست که چندی قبل مقامات واشنگتن تخمین نموده بودند که بعداً احتمالاً به ۲۵ هزار عسکر این کشور برای حمایت نیرو های افغان ضرورت خواهد بود.
در واکنش به این پیمان نویسنده می نویسد که آندره اویتیسیان سفیر روسیه در افغانستان گفته است که این کشور به چیز های دیگری به غیر از حضور دایمی نظامی چند کشور، ضرورت دارد. وی گفته است که پایگاه های نظامی ابزاری برای صلح نیست.
روزنامه لوموند چاپ پاریس مطلبی درمورد نقش فرانسه در جنگ افغانستان مطلبی منتشر نموده که در آن آمده است، آیا جنگ چنان امر محرمی است که نمیتوان آنرا با شهروندان در میان گذاشت؟
نویسنده مقاله نوشته است در حالیکه ده سال از حمله یازدهم سپتامبر و جواب متقابل کشور های غربی در برابر آن میگذرد، سوالی را باید مطرح نمود که فرانسه در افغانستان چی می کند ؟
نویسنده می افزاید این سوال را بایست در فرانسه مطرح نمود، کشوری که رئیس جمهور آن تصمیم میگیرد، پارلمان آن خاموش است و مردم آن نگرانی های دیگری دارند.
نویسنده علاوه می کند و مهمتر از همه در حال حاضر چگونه از این جنگ خارج شد؟ خروجی که بعد از ده سال در عقبش کشوری را در آستانه یک بحران تازه قرار میدهد.
