هر چندی که از انرژی ذروی به صفت سلاح کشتار جمعی استفاده شده میتواند، ولی برای مقاصد صلح آمیز چون تولید برق نیز از آن استفاده صورت میگیرد. اما فاجعۀ سال 1979 در تاسیسات برق ذروی جزیرۀ تری مایل ایالات متحده و بحران ذروی سال 1986 در تاسیسات چرنوبیل اتحاد جماهیر شوروی سابق، بیم مردم را از ناحیۀ معروض شدن با تشعشعات افزایش بخشید.
الکسی یابلوکوف، دانشمند روسی که متخصص محیط زیست میباشد، در رشتۀ تشعشع و امنیت ذروی تخصص دارد. او میگوید بحران ذروی چرنوبیل، هزار مرتبه بیشتر از فاجعۀ تاسیسات ذروی جزیرۀ تری مایل ایالات متحده، تشعشعات را به جو زمین متصاعد ساخت و حکومت شوروی سابق وقت زیادی را صرف رسیدگی به این بحران نمود، هزاران نفر جان خود را از دست دادند. بهای انسانی این بحران بعد از گذشت 25 سال هنوز هم گزاف است.
او گفت حادثۀ چرنوبیل با آسیب های جنتیکی، اضرار صحی و غیره بالای چندین نسل اثر گذاشت. بحران عظیمی بود. به فراموشی سپردن چرنوبیل، محال است.
اکنون، فاجعۀ تاسیسات ذروی فوکوشیمه در جاپان یکبار دیگر واهمۀ از تشعشعات را در سراسر جهان افزایش بخشیده است. آیا این همه هراس و ترس جنبۀ حقیقی دارد؟
جرالد اپستین از انجمن امریکا برای ارتقای علوم میگوید، شاید شمار زیاد مردم متحیر شوند که برایشان بگوییم ما در بحری از تشعشعات با سطح پایین غرق استیم.
وی گفت تمام زنده جان ها در سراسر جهان با تشعشات محصور اند. حیات بشر با آن گونه تشعشعات در آمیزش است. این تشعشعات با هرگونه تاثیراتی خود، همواره موجود بوده اند، ولی اکنون سوال این است که با آنچه که از کوره های ذروی متصاعد میگردد، آیا ما در معرض خطر بیشتری قرار داریم؟ تقریباً تحت همه شرایط، افزایش خطر به میزان بسیار بسیار پایین است.
مسافرین در میدان های هوایی قبل از سوار شدن به طیاره، با عبور از ماشین های تلاشی با شعاع معروض میگردند. با ارتفاع گرفتن طیاره، مسافرین با تشعشعات کیهانی موجود در اتموسفیر مواجه میشوند.
اپستین میگوید، تشعشعات طبیعی در سنگ هایی وجود دارد که ما در ساختن خانه های خود از آن کار میگیریم و در خاکی وجود دارد که ما را محصور کرده است. تشعشعات دیگری از ناحیۀ وسایل طبی مانند اکسری، سی تی سکن، و حتی پتاشیم موجود در میوه جات و سبزیجات نیز متوجه انسان هاست.
اپستین گفت یک بخشی از پتاشیمی که ما آنرا صرف میکنیم درواقع شکل رادیو اکتیفی دارد و این نوع پتاشیم بخشی از پس منظر معروض شدن ما با تشعشعات میباشد.
اندکی بعد از فاجعۀ ذروی در جاپان، شماری از دوا خانه ها در ایالات متحده از دریافت تماس های مردم و تقاضای آنها برای کپسول های پتاشیم ایوداید خبرداد. مشتریان فکر میکردند که این کپسول ها آنان را از تشعشعات ایودین رادیو اکتیف که از کوره های ذروی متصاعد میگردد، مصؤون نگه میدارد.
جرالد اپستین یکبار دیگر میگوید:
" فکر نمیکنم که در هر دو صورت صدمۀ زیاد صحی متوجه افراد باشد، اما به نظر من نگرفتن این تابلیت ها در صورت موجودیت عامل زیانبار است، ولی اگر بدون عامل و یا انگیزه دریافت گردد، زیانبار تر خواهد بود."
اپستین خبر میدهد که اکثر کشور ها پلان های شان برای اعمار نیروگاه های ذوری در آیندۀ نزدیک را تحت غور قرار میدهند. اگر آن کشور ها از انرژی ذروی روگردان شوند، باید سایر منابع برای تولید برق دریافت گردد. منابعی که به زعم خود خطراتی را متوجه عامه میسازد. و یکبار دیگر این به مردم مربوط میشود تا تصمیم بگیرند که کدام سطوح خطر را تحمل کرده میتوانند.