سویدن مقررات پناهندگی را سختگیرانه‌تر می‌سازد

حکومت سویدن روز سه شنبه ۱۷ دسمبر (۲۷ قوس) طرح سختگیرانه‌تر مهاجرتی را در آن کشور اعلام کرد که بر اساس آن پناهجویانی که درخواست پناهندگی شان رد شده است، تا زمانی‌که از سویدن بیرون نشوند، نمی‌توانند دوباره درخواست پناهندگی بدهند.

یوهان فورسل، وزیر مهاجرت سویدن، در یک کنفرانس خبری گفت که بیش از ۷۰ درصد درخواست‌های پناهندگی در این کشور رد شده است. او افزود که برای درخواست مجدد، این افراد باید از سویدن بیرون شده و دوباره درخواست بدهند، اما به گفتۀ او "یک تعداد قابل ملاحظۀ" پناهجویان چنین نمی‌کنند.

بر اساس قوانین جاری سویدن، زمانی‌که درخواست پناهندگی یک فرد رد و دستور اخراج وی صادر شود، این حکم برای چهار سال اجرایی بوده و چهار سال بعد منقضی می‌شود، صرف نظر از اینکه درخواست کننده از سویدن بیرون می‌شود یا نه.

فورسل گفت که شماری از پناهجویان پس از رد درخواست پناهندگی شان برای چهار سال "در خفا" به سر برده و بدون آنکه از سویدن بیرون شوند، چهار سال بعد دوباره درخواست می‌دادند.

بر اساس آمار و معلومات حکومت سویدن، کم و بیش ۲۵درصد درخواست‌های پناهندگی در سال ۲۰۲۳ از سوی افرادی درخواست شده بود که چهار سال پیش درخواست پناهندگی شان رد شده بود.

بر اساس طرح جدید، اگر یک فرد پس از رد درخواست پناهندگی‌اش از سویدن بیرون شود، پنج سال بعد قادر خواهد بود تا دوباره در این کشور درخواست پناهندگی بدهد. در این مدت این افراد ممنوع الورود می‌باشند.

برخی افراد در گذشته پس از رد درخواست پناهندگی شان، بر مبنای شغل و کار، درخواست اقامت در سویدن داده و در آن کشور باقی می‌ماندند، اما بر اساس مقررات مندرج در طرح جدید که روز سه شنبه اعلام شد، این امکان برای چنین افراد دیگر وجود نخواهد داشت.

طرح جدید حکومت باید از سوی پارلمان سویدن تصویب شود، اما مقام‌های حکومت گفته اند که پس از تصویب پارلمان، این مقررات سر از اپریل سال آینده اجرا خواهد شد.

سویدن از سال‌های ۱۹۹۰ به اینسو شمار زیاد پناهجویان را پذیرفته است که اکثر آنان از افغانستان، ایران، عراق، سومالیا، سوریه و دیگر کشورهای درگیر جنگ و فقراند.

اما این کشور پس از بحران مهاجرت در سال ۲۰۱۵ که سبب سرازیر شدن سیلی از مهاجران به اروپا شد، مقررات مهاجرتی خود را سختگیرانه‌تر کرده است.

سویدن در دهۀ گذشته با اجرای اقدامات سختگیرانه‌ای مانند اعطای اقامت موقت به پناهجویان، تشدید شرایط الحاق خانواده‌ها و افزایش سقف درآمد برای ویزهٔ کار، پالیسی‌های مهاجرتی خود را محدودتر ساخته است.