هیات معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) با نشر یک گزارش تازه گفته است با وجودی که شکنجه در زندانهای افغانستان کاهش یافته، اما هنوز هم زندانیان در زندانهای این کشور مورد شکنجه و بدرفتاری قرار میگیرند.
یوناما روز چهارشنبه سوم فبروری (۱۵ دلو) گفت که ادعاهای بسیار زیادی توسط زندانیان مبنی بر شکنجه در توقیفخانههای افغانستان با نادیده گرفتن موارد حقوقی محبوسین، به سطح بلند ادامه دارد.
یوناما افزوده که این گزارش بر اساس مصاحبه با ۶۵۶ زندانی به شمول مردان و زنان در ۶۳ توقیفخانه و در ۲۴ ولایت این کشور تهیه شده است.
در این گزارش آمده است: "فیصدی ادعاهای معتبر در مورد واقعات شکنجه و بدرفتاری توسط نیروهای دفاعی و امنیتی افغانستان ۳۰.۳ درصد ثبت شده است، که نسبت به سالهای ۲۰۱۷ - ۲۰۱۸ که این رقم ۳۱.۹ درصد بود، کاهش را نشان میدهد....کاهش در ادعاهای شکنجه در توقیف خانههای اداره امنیت ملی از ۱۹.۴ به ۱۶درصد ثبت شده است."
در گزارش همچنان آمده است که بیشتر این شکنجه و بدرفتاریها با زندانیان، در محبس قندهار صورت گرفته و نیز "گزارشهای نگرانکنندۀ از مفقود شدن اجباری" که ادعا میشود به نیروهای پولیس در قندهار ارتباط دارد، وجود دارد.
یوناما افزوده است که با وجود پیشرفتها و تلاشهایی که از سوی حکومت افغانستان صورت گرفته است، "موضوع ارایه گزارشهای معتبر و قابل اعتماد در مورد شکنجه و بدرفتاری، از سوی ۳۰ درصد تمام مصاحبه شوندگان"، یکی از نگرانیهای جدی آنان میباشد.
دیبرا لاینز، نماینده خاص سرمنشی ملل متحد برای افغانستان گفت: "شکنجه هرگز قابل توجیه نیست. این پیامدهای دوامدار برای قربانیان، خانوادهها و جامعه آن ها دارد...من تلاشهای انجام شده توسط برخی وزارتخانهها و نهادهای دولتی را میدانم، اما برای پایان دادن به این عمل باید کارهای بیشتری انجام شود."
معاونت سازمان ملل متحد از حکومت افغانستان خواسته که در کنار اقدامات دیگر، میکانیزمهای پیشگیرانه ملی و مستقل را در مورد این پدیده در زندانهای این کشور روی دست گیرد.
به باور یوناما چنین میکانیزمهای اختصاصی میتواند صلاحیت، توانایی و مهارت زیادی را برای بازرسی از تمامی توقیفخانهها، انجام تحقیقات تعقیبی و ارایه توصیههای فنی و دقیق در مورد پیگرد قانونی عاملان و اقدامات اصلاحی داشته باشد.
معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان تاکید کرده که ایجاد چنین میکانیزمها مستلزم پشتیبانی مداوم دولت افغانستان و جامعه جهانی است.