نرگس، مادر سه طفل و متکفل اعاشه آنها است. او روزانه ده ساعت سوزن دوزی می کند تا مصارف خانواده اش را تامین کند. تا چند ماه پیش، نرگس ماهانه حدود یک صد دالر امریکایی عاید داشت اما در سه ماه گذشته این مبلغ کاهش یافته است.
نرگس دلیل کاهش درآمد ماهوارش را چنین بیان داشت "یخن های را که ما می دوزیم و به بازار می فرستیم خریدار پیدا نمی کند یا اگر کسی پیدا می شود به نصف قیمت می خرند."
تولیدات سوزنی کندهار در درون و بیرون افغانستان شهرت زیاد دارد. لباس های مردانه و زنانه، روپوش ها، دستمال ها و دیگر اجناسی که بیشتر برای تزئین خامکدوزی می شود اضافه بر افغانستان در بازارهای جهانی هم خریدار دارد.
اگر چه پیشرفت در ماشین های دوخت تقاضای شمار زیادی از مصرف کنندگان لباس های خامکدوزی شده را تامین کرده است، اما دست دوزی هنوز جایگاه ویژه خود را حفظ کرده است.
سرینا فیضی، مسؤول یک سازمان غیردولتی که زنان صنعت پیشه را در افغانستان حمایت می کند گفت بیرون شدن نیروهای خارجی از افغانستان با کاهش بازار تولیدات سوزنی کندهار رابطه دارد. "بیشتر خریدارهای نمایشگاه و فروشگاهای تولیدات زنانه، خارجی ها استند اما حالا متاسفانه شمار آنها کم شده است."
بازاریابی ضعیف
دولت افغانستان و شماری از سازمان های غیردولتی در چند سال گذشته بیشتر برای توسعه بازارهای محصولات زراعتی و قالین افغانستان فعالیت کرده است.
باآنکه خامکدوزی در کندهار پیشینه یی تاریخی دارد و منبع مهم معیشیت هزاران خانواده، بویژه زنان بیوه، است اما بصورت یک صنعت تجارتی توسعه نیافته است.
مرسل احمدزی، یک فعال حقوق زن در شهر کندهار از دولت افغانستان می خواهد که از پیشه یی خامکدوزی زنان کندهار حمایت کند. احمدزی گفت "حمایت دولت می تواند این پیشه را به یک صنعت قابل اطمینان تبدیل کند."
رقیه اڅکزی، رئیس ریاست امور زنان ولایت کندهار به صدای امریکا گفت که حدود نود در صد زنان در این ولایت بطور سنتی – برای درآمد اقتصادی یا ضرورت خانوادگی – سوزن دوزی می کنند.
اڅکزی گفت به وزرات زنان در کابل پیشنهادی را برای رشد صنایع دستی زنان کندهار فرستاده است اما تا حال پاسخی دریافت نکرده است.
نرگس، مادری که از درآمد سوزن دوزی مصارف خانواده اشرا تامین می کند، نمی داند که در کابل برای حل مشکلات اقتصادی او چی تصمیمی گرفته خواهد شد. تا تصمیم و پاسخ کابل، مشکلات او شاید افزایش یابد.
نرگس دلیل کاهش درآمد ماهوارش را چنین بیان داشت "یخن های را که ما می دوزیم و به بازار می فرستیم خریدار پیدا نمی کند یا اگر کسی پیدا می شود به نصف قیمت می خرند."
تولیدات سوزنی کندهار در درون و بیرون افغانستان شهرت زیاد دارد. لباس های مردانه و زنانه، روپوش ها، دستمال ها و دیگر اجناسی که بیشتر برای تزئین خامکدوزی می شود اضافه بر افغانستان در بازارهای جهانی هم خریدار دارد.
اگر چه پیشرفت در ماشین های دوخت تقاضای شمار زیادی از مصرف کنندگان لباس های خامکدوزی شده را تامین کرده است، اما دست دوزی هنوز جایگاه ویژه خود را حفظ کرده است.
سرینا فیضی، مسؤول یک سازمان غیردولتی که زنان صنعت پیشه را در افغانستان حمایت می کند گفت بیرون شدن نیروهای خارجی از افغانستان با کاهش بازار تولیدات سوزنی کندهار رابطه دارد. "بیشتر خریدارهای نمایشگاه و فروشگاهای تولیدات زنانه، خارجی ها استند اما حالا متاسفانه شمار آنها کم شده است."
بازاریابی ضعیف
دولت افغانستان و شماری از سازمان های غیردولتی در چند سال گذشته بیشتر برای توسعه بازارهای محصولات زراعتی و قالین افغانستان فعالیت کرده است.
باآنکه خامکدوزی در کندهار پیشینه یی تاریخی دارد و منبع مهم معیشیت هزاران خانواده، بویژه زنان بیوه، است اما بصورت یک صنعت تجارتی توسعه نیافته است.
مرسل احمدزی، یک فعال حقوق زن در شهر کندهار از دولت افغانستان می خواهد که از پیشه یی خامکدوزی زنان کندهار حمایت کند. احمدزی گفت "حمایت دولت می تواند این پیشه را به یک صنعت قابل اطمینان تبدیل کند."
رقیه اڅکزی، رئیس ریاست امور زنان ولایت کندهار به صدای امریکا گفت که حدود نود در صد زنان در این ولایت بطور سنتی – برای درآمد اقتصادی یا ضرورت خانوادگی – سوزن دوزی می کنند.
اڅکزی گفت به وزرات زنان در کابل پیشنهادی را برای رشد صنایع دستی زنان کندهار فرستاده است اما تا حال پاسخی دریافت نکرده است.
نرگس، مادری که از درآمد سوزن دوزی مصارف خانواده اشرا تامین می کند، نمی داند که در کابل برای حل مشکلات اقتصادی او چی تصمیمی گرفته خواهد شد. تا تصمیم و پاسخ کابل، مشکلات او شاید افزایش یابد.
