سخنرانی ذبیح الله مجاهد، رییس هیات اعزامی طالبان در نشست دوحه، روی مسایل متعدد از جمله دست‌آورد‌های اقتصادی، سیاسی و بهبود روابط این گروه با کشورهای منطقه تمرکز داشت.
مجاهد در این سخنرانی خود که متن انگلیسی آن به صدای امریکا رسیده، مخالفت برخی از کشورها با پالیسی‌های حکومت این گروه را طبیعی خوانده، اما تاکید کرده که اختلافات نباید به حدی افزایش یابد که کشو‌های قدرتمند با استفاده از اهرم نفوذ خود بر حکومت طالبان فشارهای امنیتی، سیاسی و اقتصادی را تحمیل کنند.
با آنکه در نزدیک به سه سال گذشته، هیچ کشوری حکومت طالبان را به رسمیت نشناخته، مجاهد گفت که طالبان ظرفیت خود را برای ایجاد و حفظ روابط با کشورهای منطقه نشان داده است و ادعا کرد که روابط این گروه با سایر کشورها در حال بهبود است.
او افزود: ''سایر کشورها به ویژه کشورهای غربی می توانند موانع توسعه روابط با حکومت افغانستان را برطرف کنند. آن ها نیز مانند کشورهای منطقه می توانند اقدامات واقعی و عملی در جهت تعامل مثبت بردارند.''
اکثر کشورها به ویژه ایالات متحده تشکیل حکومت همه شمول، احترام به حقوق بشر به ویژه حقوق زنان و اقلیت‌ها و نیز مبارزهٔ جدی طالبان با گروه های تروریسیتی به ویژه گروه داعش و قطع رابطه با القاعده را به عنوان پیش‌زمینه برای هرگونه تعامل سیاسی با طالبان مطرح کرده اند.
مجاهد همچنین گفت که "اختلاف نظر در برخی مسایل یک امر طبیعی است. اما نکته مهم این است که امارت اسلامی افغانستان (حکومت طالبان) اراده و تعهد برای تعامل مثبت و تقویت روابط را دارد.''
استقلال سیاسی و اقتصادی
رییس هیات طالبان در نشست دوحه همچنین گفت که طالبان برای ''استقلال سیاسی'' خود قربانی داده و در نزدیک به سه سال گذشته، تلاش کرده تا به ''استقلال اقتصادی'' نیز دست یابد.
مجاهد در این سخنرانی گفت که اقتصاد یکی از عناصر عمده پالیسی خارجی طالبان را تشکیل می‌دهد و در این عرصه دست‌آورد‌هایی نیز داشته است. او ادعا کرد که ساخت خط آهن از اوزبکستان به افغانستان، آسیای مرکزی را به آسیای جنوبی متصل می کند و ''ما در این پروژه با همتایان اوزبکستانی و پاکستانی همکاری نزدیک داریم.''
او ادعا کرد که طالبان در سه سال گذشته نه تنها " یک رژیم متمرکز و مقتدر'' ایجاد کرده، بلکه پیشرفت قابل ملاحظه در توسعه نهادهای ملی، اجرای پروژه های زیربنایی و احیای اقتصاد داشته است.
این مقام طالبان از کمک‌های بشردوستانه جامعه بین المللی ستایش کرد، اما تاکید کرد که لغو تعزیرات یک‌‌جانبه و چندجانبه، آزادی دارایی‌های منجمد شده بانک مرکزی افغانستان و فراهم‌آوری‌های کمک‌های توسعه‌ای راه حل اساسی برای رشد اقتصادی در افغانستان می‌باشد.
مجاهد از پیشرفت پروژه خط لوله گاز تاپی- انتقال لولۀ گاز ترکمنستان از افغانستان به پاکستان و هند- و اتصال بین آسیای مرکزی و جنوبی از طریق افغانستان را از دست‌آورد‌های طالبان در دو سال گذشته بر شمرد.
ترکمنستان تا اکنون یک میلیارد دالر را صرف پروژۀ تاپی کرده است. لولۀ انتقال گاز تاپی، قرار است گاز طبیعی ترکمنستان را از منطقۀ گالکینیش، بزرگترین منبع گاز آن کشور از مسیر افغانستان به پاکستان و هند انتقال دهد.
او افزود: '' با پایان یافتن اشغال و جنگ در افغانستان، نه تنها فرصت استفاده از ظرفیت‌های ملی برای احیای اقتصاد ملی افغانستان فراهم شده، بلکه تمام منطقه از امنیت و ثبات در افغانستان بهره می‌‌برد."
این مقام طالبان ادعا کرد که حکومت این گروه برای اشتغالزایی، احداث فابریکه‌ها، رهایی مردم از فقر و ایجاد فرصت های تجارتی برای زنان متعهد است، اما در این مورد جزییات ارایه نکرد.
اظهارات مجاهد در مورد دست‌آورد‌های اقتصادی این گروه در نزدیک به سه سال گذشته، در حالی بیان شده که گزارشهای متعدد سازمان‌های بین المللی حاکی از آن است که بخش اعظم جمعیت افغانستان با فقر دست و پنجه نرم می‌کند.
به گفته دفتر امور هماهنگی کمک‌های بشری سازمان ملل متحد (OCHA) شمار افراد نیازمند به کمک‌های بشری در این کشور به ۲۳.۷ میلیون افزایش یافته است.
در تازه ترین مورد، لیزا دوتین، رییس بخش مالی این ادارۀ ملل متحد، در اوسط ماه جون در نشست شورای امنیت این سازمان گفت که نیازهای بشردوستانه در افغانستان به گونۀ نگران کنندۀ افزایش یافته است.
به گفتۀ دوتین، نیمی از جمعیت افغانستان در فقر زندگی می‌کند و از هر چهار نفر در این کشور، یک نفر آن مطمین نیست که وعدۀ غذایی بعدی خود را چگونه به دست بیاورد. او با ابراز نگرانی گفت که در حال حاضر، نزدیک به سه میلیون کودک افغان، فرط گرسنگی را تجربه می‌کنند.
کاهش کمک‌های خارجی، منجمد شدن دارایی‌های بانک مرکزی افغانستان در خارج و وضع تعزیرات بین‌المللی بر این کشور منجر به بروز بحران اقتصادی در افغانستان شده است.
در این نشست دوحه، نمایندگان زنان و جامعهٔ مدنی دعوت نشده و این امر با انتقاد‌های شدید فعالان حقوق زن و برخی سازمان‌های بین المللی حامی حقوق بشر شده است.
گروه