سواد معیار جلب و جذب در قوای مسلح نیست - صدیقی

نصف نیرو های امنیتی افغان سواد نیاموخته اند.

مقامات وزارت داخله افغانستان می گویند که داشتن سواد برای جلب و جذب افراد در صفوف پولیس ملی افغانستان معیار نیست.

صدیق صدیقی سخنگوی وزارت داخله افغانستان در حالی این مطلب را بیان می کند که مفتش ویژه ایالات متحده امریکا برای بازسازی افغانستان یا سیگار با نشر گزارشی گفته است که ۴۵ در صد افراد شامل در صفوف پولیس ملی افغانستان بدون داشتن سواد به وظیفه گماشته شده اند.

سخنگوی وزارت داخلۀ افغانستان به رادیو آشنا صدای امریکا گفت که در نخست، اولویت تکمیل کردن تشکیل پولیس ملی بود که برای رسیدن به این هدف، سواد به عنوان معیار جلب و جذب در نظر گرفته نشد.

صدیق صدیقی گفت که پس از جلب و جذب افراد ابتدا به آنان آموزش های مسلکی داده شده و سپس برنامه های سواد آموزی وارد نصاب درسی شد. آقای صدیقی گفت که بر اساس این نصاب درسی سربازان پولیس می توانند با فراگیری برنامۀ ۹ ماهۀ سواد آموزی، خواندن و نوشتن را بیاموزند.

آقای صدیقی با اشاره بر تسریع برنامه سواد آموزی سربازان پولیس ملی اضافه کرد که از جمله ۴۰ هزار سرباز پولیس، ۳۳ هزار آن شامل برنامه های سواد آموزی شده اند. او افزود که حتا در دورافتاده ترین نقاط افغانستان که پولیس ماموریت تامین امنیت را به دوش دارد، همزمان برنامه های سواد آموزی را نیز فرا می گیرد.

سیگار به دنبال تفتیش ۲۰۰ میلیون دالر مساعدت امریکا برای سواد آموزی نیرو های امنیتی ملی افغان گفته است که هنوز هم حدود نصف این نیرو ها به شمول اردوی ملی افغان از سواد بی بهره اند. پول یاد شده از طریق ادارۀ ایالات متحده برای انکشاف بین المللی به مصرف رسیده است.

مشکل سواد در اردو

جنرال ظاهر عظیمی، سخنگوی وزارت دفاع ملی افغانستان نیز با تایید این مشکل گفت که برنامه های سواد آموزی برای سربازان اردوی ملی در اولویت کاری آن وزارت قرار دارد. او افزود که سربازان اردو پس از فراگیری آموزش ابتدایی سواد به قطعات اعزام می شوند.

اما سخنگوی وزارت دفاع ملی از میان برداشتن مشکل سواد را در صفوف قوای مسلح، یک برنامۀ دشوار و زمانگیر می خواند. آقای عظیمی می گوید که تلفات سربازان، ترخیص و بیماری آنان دامنۀ برنامۀ سواد آموزی را دراز می سازد.

به گفتۀ آقای عظیمی سربازان جدیدی که وارد صفوف می شوند باید با سواد باشند، در غیر آن سربازانی که تازه به نیرو های امنیتی می پیوندند، به جای اینکه به وظایف گماشته شوند، وارد برنامه های سواد آموزی می شوند.

بی سوادی در حالی به چالش عمده در صفوف قوای مسلح افغانستان مبدل شده است که نیرو های امنیتی افغان مسوولیت کامل تامین امنیت کشور شان را از نیرو های خارجی به دوش می گیرند.

با اینحال، بیشتر سربازان پولیس از برنامه های سواد آموزی خرسند بوده و تطبیق این برنامه ها را موثر می دانند. وحید یکتن از سربازان پولیس ملی می گوید که یکی از همرزمانش در آغاز پیوستن به صفوف پولیس، حتا نام خود را نوشته نمی توانست و قادر به شناسایی شماره های تلیفون نبود، اما پس از فراگیری برنامۀ سواد آموزی در چوکات پولیس، هم خوانده و هم نوشته می تواند.

میزان افراد با سواد در افغانستان در گذشته ها نیز بلند نبود، اما چند دهه جنگ در آن کشور دامنۀ این مشکل را گسترده تر ساخته است. کسانیکه بیشترین آسیب را دیده اند، جوانان و نوجوانانی اند که در جریان جنگ از رفتن به مکتب و فراگیری درس محروم شده اند.