فقر و گرسنگی افزون بر مصایب دیگر سبب شده تا شماری از خانواده‌های افغان فرزندان به ویژه دختران خود را به فروش برسانند.
ازدواج کودکان در افغانستان یک امر معمول بوده است، اما فقر ناشی از جنگ و تغییرات اقلیمی، به ویژه خشکسالی بسیاری از خانواده ها را وادار کرده است که دختران شان را در خردسالی یا به ازدواج بدهند و یا هم بفروشند.
گل بی‌بی مادر دختر هشت سالهٔ فروخته شده به فرانس پرس گفت:" من دخترم را به دلیل گرسنگی و قرضداری به سه لک (۳۰۰ هزار) افغانی فروختم. در روزهای آینده او (خریدار) خواهد آمد و دخترم را خواهد برد. همه این‌ها به این دلیل است که من چاره دیگری ندارم."
این در حالی است که برنامۀ جهانی غذا سازمان ملل متحد از احتمال سقوط اقتصادی افغانستان هشدار داده و گفته است که بیش از نصف از جمعیت افغانستان با گرسنگی شدید مواجه است.
برنامۀ جهانی روز دوشنبه ۲۵ اکتوبر (سوم عقرب) با نشر گزارشی گفت که از ماه نومبر ۲۰۲۱ میلادی ۲۲.۸ میلیون نفر در این کشور با گرسنگی شدید رو به رو خواهند شد.
محمد حسن، پدری که دو دخترش را فروخته گفت:"دو دختر خود را فروختم یکی ده ساله یکی نه ساله. یکی عیدی‌گل است یکی سیاه موی. عیدی‌گل در[ولسوالی ] آب‌کمری و سیاه موی در [ولسوالی] اوبه است. از دست همی بدبختی گشنگی سختی و پریشانی در همین کمپ بودیم."
محمد حسن می‌افزاید که خانمش از اثر فقر و دوری کودکانش تکلیف عصبی پیدا کرده و افزود که بنابر نداشتن پول نمی‌توانند به دیدن دختران شان بروند و یک سال می‌شود که از آنان احوالی ندارند.
سازمان ملل متحد، کروناویروس، جنگ، خشکسالی و بحران اقتصادی را از عوامل عمدۀ فقر و گرسنگی مردم در افغانستان عنوان کرده است. برنامۀ جهانی غذا همچنین هشدار داده است که با نزدیک شدن فصل زمستان، مشکلات مردم از ناحیۀ فقر و تنگ‌دستی در نقاط دوردست این کشور بیشتر خواهد شد.
این در حالی است که سازمان ملل متحد به تاریخ ۲۱ اکتوبر گفت که به هدف جلوگیری از سقوط اقتصادی در افغانستان، صندوق امانتی ویژه‌ای را ایجاد کرده است تا کشورهای کمک کننده بتوانند بدون ارسال کمک به طالبان از طریق ملل متحد برنامه‌های خاص را در افغانستان تمویل کنند.
از زمان تصرف کابل توسط طالبان در ماه اگست، پول نقد در بانک‌ها تمام شده و معاش کارمندان دولت نیز پرداخت نشده است.