جو بایدن، رییس جمهور ایالات متحده، روز جمعه هشتم سپتمبر (۱۷ سنبله) به دهلی جدید، پایتخت هند، رسید تا در نشست سران جی-۲۰ یا بیست اقتصاد عمدهٔ جهان شرکت کند.
رییس جمهور بایدن امیدوار است تا از غیبت شی جینپینگ، رییس جمهور چین، و ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه، برای افزایش نفوذ واشنگتن استفاده کند.
انتظار می‌رود که رییس جمهور بایدن لحظات پس از رسیدن به هند، با نرندرا مودی، صدراعظم آن کشور ملاقات کند.
قصر سفید گفته است که بایدن در حاشیهٔ نشست سران جی-۲۰ با رهبران سایر کشور‌ها نیز ملاقات خواهد کرد.
معمولاََ رهبران بزرگترین اقتصادهای جهان در پیدا کردن وجه مشترک، همواره دچار مشکل بوده اند، اما تهاجم نظامی روسیه بر اوکراین، وضعیت را برای رهبران ۲۰ اقتصاد عمدهٔ جهان دشوارتر ساخته تا آنان به توافق پرمعنی دست یابند.
جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی قصر سفید، گفته است که بایدن در این نشست بر مسایل مختلف از جمله تغییرات اقلیمی، تجدید ساختار قرضه‌ها و جنگ در اوکراین متمرکز خواهد بود. این نشست قرار است روز شنبه نهم سپتمبر آغاز شود.
سالیوان ابراز امیدواری کرد که رهبران عضو جی-۲۰ قادر شوند در زمان چالش برانگیز با هم کار کنند. مشاور امنیت ملی قصر سفید افزود ایالات متحده خواهان پیشرفت کشور‌های در حالی توسعه است و می‌خواهد در عرصه‌های مختلف از تغییرات اقلیمی گرفته تا تکنالوژی پیشرفته که در اولویت امریکا قرار دارد، پیشرفتی داشته باشد.
شماری از تحلیلگران معتقد اند که غیبت دو رهبر عمدهٔ عضو جی-۲۰: ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه، و شی جینپینگ، رییس جمهور چین، در نشست دهلی جدید، به روند رسیدگی برخی از مشکلات بزرگ که هند با آن مواجه است، تاثیر گذار باشد.
رییس جمهور بایدن اخیراََ گفت که از اشتراک نکردن شی جینپینگ که رییس جمهور یک کشور قدرتمند است، " ناامید'' شده است، اما افزود که ''من می خواهم او را ببینم." با آنهم رییس جمهور امریکا مشخص نکرد که با همتای چینی‌اش چه وقت و در کجا دیدار خواهد کرد.
در سال‌های اخیر روابط میان واشنگتن و بیجینگ روی مسایل مختلف تیره شده است. مناقشۀ تجارت دوجانبه، نقض حقوق اقلیت‌ها در چین، به ویژه مسلمانان اویغور در شین ژیانگ و وضع قوانین سختگیرانه چین بر هانگ کانگ از موضوعات جنجال برانگیز با ایالات متحده است.
موقف چین در برابر تایوان و حمایت امریکا از تایوان و مناقشه در آب‌های جنوب چین که چندین کشور منطقه بر آن ادعای مالکیت دارند، از عوامل عمدۀ دیگر تیرگی روابط میان دو اقتصاد بزرگ جهان است.