عبدالکبیر، یک تن از معتادان در ولایت بدخشان ادعا می کند که از دوران نوجوانی به دلیل برخورد ناپسند و خشونت های خانوادگی به استعمال مواد مخدر رو آورد.
او رفتار ناپسند مادراندر و همچنان آشنایی با دوستان گمراه را از دلایل معتاد شدنش می‌خواند.
کبیر در شهر فیض آباد در کنار دریای آمو که مکان تجمع معتادان است، زندگی می کند و پول مواد مخدر را از راه گدایی به دست می‌آورد.
او که از بی‌مهری اعضای خانواده‌اش شاکی است به صدای امریکا گفت: "خانواده‌ام صحیح نیست، از من نگهداری نمی کنند. کار و بار نیست، قبلاً در گدام کار می کردم اما بیکارشدم و در خانه با خشونت روبرو استم."
او اضافه کرد که به دلیل استعمال مواد مخدر از رفتن به مکتب باز مانده است و نتوانسته است به آموزش ادامه دهد.
عبدالکبیر یک سال پیش تحت درمان قرار گرفته، اما ادعا اکنون ادعا می‌کند که امکانات خوب در شفاخانه وجود نداشت و تداوی او نیز نتیجه نداد.
این معتاد گفت که اگر زمینه برای تداوی او فراهم شود، آماده رفتن به مرکز ترک اعتیاد است و از مسوولان می‌خواهد تا زمینه کار را برای معتادان پس از ترک اعتیاد فراهم کند.
بر بنیاد گزارش ها حدود ۵۰هزار معتاد، به شمول زنان و کودکان، در ولایت بدخشان زندگی می‌کنند که از آغاز روند جمع آوری آنان تا کنون کم و بیش ۵۰۰۰ نفر شان درمان شده اند.
در حالیکه پس از سقوط جمهوریت در افغانستان روند درمان معتادان به گونه جدی آسیب دید و بربنیاد گفته های طالبان حدود نصف مراکز درمان معتادان به دلیل کمبود امکانات مالی و دارو مسدود شده، با آنهم معتادان زیادی به گونه وقفه‌ای در برخی ولایت‌ها زیر درمان قرار می‌گیرند.