سازمان بین‌المللی کار در ۱۲ جون، روز جهانی مبارزه با کار کودکان می‌گوید که ۱۶۰ میلیون کودک در سراسر جهان مصروف کار استند.
امسال، روز جهانی مبارزه با کار کودکان، تحت شعار "عدالت اجتماعی برای همه است. به کار کودکان پایان دهید" تجلیل می‌شود.
گیلبرت اف هونگبو، منشی عمومی سازمان بین‌المللی کار، به مناسبت این روز از جامعه بین‌المللی خواسته است که از عدالت اجتماعی بیشتر حمایت کند و مبارزه با کار کودکان را تشدید بخشد.
به گفتۀ هونگبو، آنچه در مورد کار کودکان اتفاق می‌افتد، کاملاً مخالف عدالت اجتماعی است.
او در بیانیه‌ای گفته است: "برای اولین بار در ۲۰ سال گذشته، کار کودکان در حال افزایش است. ۱۶۰ میلیون کودک، تقریباً از هر ۱۰ کودک در سراسر جهان، یکی کار می‌کند. بدتر از آن، نیم آنها (۸۰ میلیون) در خطرناک‌ترین اشکال کار مصروف اند".
منشی عمومی سازمان بین‌المللی کار تاکید کرده است که کارهای شاقه سلامت جسمی و روانی کودکان را تهدید می‌کند.
گیلبرت اف هونگبو اذعان کرده است که راه حل کار کودکان که از فقر ناشی می‌شود، ایجاد کار شایسته برای بزرگسالان است، زیرا آنان می‌توانند از خانواده‌های شان حمایت کنند و فرزندان شان را به جای کار، به مکتب بفرستند.
او گفته است: "کار شایسته به معنای پایان‌دادن به کار اجباری، ایجاد محل کار ایمن و سالم و اجازه دادن به کارگران برای سازماندهی و ابراز نیازهای خود است. این به معنای پایان‌دادن به تبعیض است - زیرا کار کودکان اغلب بر گروه‌های به حاشیه رانده شده - تاثیر می‌گذارد".
او بر حمایت بیشتر از عدالت اجتماعی و افزایش مبارزه با کار کودکان در سراسر جهان تاکید کرده است.
کودکان کارگر در افغانستان
ارقام تازه از کودکان کارگر در افغانستان در دسترس نیست، اما بر اساس آمار سال ۲۰۲۲ سازمان حمایت از کودکان (Save the Children)، یک میلیون کودک در سراسر افغانستان نان‌آور خانواده‌های شان اند.
همچنان آمار این سازمان نشان می‌دهد که ۱۴ میلیون کودک در افغانستان به کمک‌های بشری نیاز دارند.
قربان کودک ده سالهٔ کارگر به صدای امریکا گفت که پدرش را در جریان همه‌گیری کووید۱۹ از دست داد و خواهر بزرگش که در یک موسسه کار می‌کرد، از دو سال به این طرف فعلاً بیکار شده است.
او گفت که اکنون مجبور است برای پیدا کردن نان، پیش از چاشت را در جاده‌ها کار کند و پس از چاشت مکتب برود.
قربان گفت: "روزانه ۱۰۰ تا ۱۵۰ افغانی کار می‌شود، آن را به مادرم می‌دهم که خرج خانه کند. خودم هم مکتب می‌روم، صنف سه استم. اگر کار نکنم گرسنه می‌مانیم. پدر ندارم، برادر کلان ندارم".
قربان یک مثالی از دست کم یک میلیون کودک کارگر در افغانستان است. اکثر این کودکان تقریباً قصۀ یکسان دارند.
در این حال، برنامه جهانی غذا در افغانستان روز دوشنبه ۱۲ جون (۲۲ جوزا) با نشر تویتی گفته است: "ما در حال افزایش آگاهی و اقدام برای پایان‌دادن به کار کودکان در همه اشکال آن در افغانستان و فراتر از آن در سراسر جهان استیم".
طالبان پس از تسلط دوباره بر افغانستان محدودیت‌های زیاد از جمله ممنوعیت آموزش دختران و کار زنان در اداره‌های دولتی – به جز شمار معدود ادارات – نهادهای غیرحکومتی داخلی و خارجی و حتا دفاتر ملل متحد وضع کرده اند.
ملل متحد گزارش داده است که وضع محدودیت بر آموزش دختران، آمار ازدواج کودکان و شمار کودکان کارگر را افزایش داده است.
سازمان حفاظت از کودکان از پیامدهای ناگوار ممنوعیت کار زنان در موسسات غیرحکومتی ابراز نگرانی کرده و گفته است که این کار سبب افزایش کودکان کارگر در افغانستان خواهد شد.
این سازمان در اوایل ماه جنوری سال روان خورشیدی در گزارشی گفته بود که ممکن است کودکان زیادی مجبور شوند تا در جاده‌ها، کارخانه‌ها و خانه‌های مردم به کارهای شاقه پردازند، زیرا خدمات حمایت از آنها به دلیل ممنوعیت زنان از کار متوقف شده است.