سازمان حفاظت از کودکان (Save the children) می‌گوید که بررسی‌های آنان نشان می‌دهد که در ادامۀ بسته‌ماندن مکاتب متوسطه و لیسۀ دختران توسط طالبان در افغانستان، حدود ۸۰ درصد از دانش‌آموزان دختر در این کشور از آموزش محروم مانده اند.
این سازمان ناوقت روز پنج‌شنبه ۲۱ اپریل (اول ثور) در گزارشی گفته است که از میان ۱.۱ میلیون دانش‌آموز دختر، ۸۵۰هزار تن آنان در حال حاضر به مکتب نمی‌روند.
به گفتۀ سازمان حفاظت از کودکان این گزارش به همکاری صندوق وجهی سازمان ملل متحد برای اطفال (یونیسف) و شرکای گروه آموزشی آن تهیه شده است.
اولیور فرانچی، مسوول سازمان حفاظت از کودکان برای جنوب آسیا گفته است که بسیاری از دخترانی که ماه گذشته با ممانعیت طالبان مواجه شده و از عقب دروازه‌های مکاتب شان برگشتند، "افسرده و دل‌شکسته" شده اند.
مسوول سازمان حفاظت از کودکان برای جنوب آسیا همچنین آموزش را یگانه راه نجات برای همۀ کودکان به ویژه دختران عنوان کرده و گفته است که بدون این کار، دختران با خطر خشونت، سو استفاده به شمول ازدواج زیر سن قانونی مواجه می‌شوند.
او افزوده است: "سازمان حفاظت از کودکان از طالبان می‌خواهد که فوراً به دختران در هر سنی که قرار دارند، اجازه دهند تا به مکتب برگردند. هیچ مسله‌ای – اداری، تدارکاتی و غیره – نمی‌تواند ادامۀ سیاستی را که دختران را از دست‌رسی به آموزش محروم می‌کند، توجیه کند."
با وجودیکه هشت ماه از حاکمیت طالبان در افغانستان می‌گذرد، دروازه‌های مکاتب متوسطه و لیسه به روی دانش‌آموزان دختر هنوز هم بسته است و حکومت این گروه برخلاف تعهدات شان به تاریخ سوم حمل، روز نخست سال تعلیمی جدید، یک بار دیگر اعلام کردند که مکاتب دختران برای مدت نامعلوم مسدود باقی خواهد ماند.
مقام‌های طالبان هرگز به صورت رسمی توجیهی برای این ممنوعیت ارایه نکرده اند، اما عزیز احمد رایان، رییس نشرات و سخنگوی وزارت معارف حکومت طالبان به صدای امریکا گفت که بحث‌ها در سطح رهبری این گروه برای بازگشایی مکاتب متوسطه و لیسه دخترانه جریان دارد.
سازمان حفاظت از کودکان همچنین از جامعه جهانی خواسته است که به کمک‌های خود برای پشتیبانی از دخترانی که در حال حاضر مصروف آموزش در افغانستان اند، ادامه دهد. به گفتۀ این سازمان تخمین زده می‌شود که حدود هشت میلیون کودک در حال حاضر، برای دست‌رسی به آموزش به حمایت مالی نیاز دارند.
این سازمان همچنین نا امنی، فقر، سنت‌های فرهنگی، کمبود آموزگار زن و مرد واجد شرایط، و کمبود مواد درسی را از دیگر عوامل عدم دست‌رسی کودکان به آموزش در این کشور عنوان کرده است.
سازمان حفاظت از کودکان در این گزارش گفته است که در هشت ماه گذشته صنف‌های درسی را برای دست‌رسی کودکان به آموزش در بخش‌های افغانستان راه‌اندازی کرده و افزوده که در این راستا به تلاش‌هایش ادامه می‌دهد.
این در حالی است که روز گذشته نمایندگان جامعهٔ مدنی، احزاب سیاسی و شوراهای قومی در نشستی از حکومت طالبان خواستند تا ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم را لغو کرده و مکاتب را به روی آنان باز کنند.
شماری از شرکت کنندگان این نشست در یک کنفرانس خبری در کابل گفتند که ممنوعیت آموزش برای دختران دورۀ متوسطه و لیسه عواقب جبران ناپذیری خواهد داشت.
شرکت کنندگان نشست با نشر قطعنامه‌ای گفتند که ممنوعیت آموزش دختران نه تنها افغانستان را از رقابت با سایر نقاط جهان باز می‌دارد، بلکه افغان‌ها را مجبور به مهاجرت‌های گسترده نیز می‌کند.
تحت حاکمیت قبلی طالبان، از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱، زنان عمدتاً از حق کار و تحصیل محروم بودند و معمولاً هنگام خروج از خانه مجبور بودند که صورت خود را بپوشانند و با یک محرم شرعی همراه باشند. اما در ۲۰ سال بین دو حکومت طالبان، دختران اجازه داشتند به مکتب بروند و زنان می‌توانستند در همه بخش‌ها کار کنند.