ادارۀ ایالات متحده برای انکشاف بین‌المللی ضمن تاکید بر پشتیبانی از صنعت قالین‌بافی در افغانستان گفته است که تولید سالانۀ قالین در افغانستان به گونۀ بی‌سابقه افزایش یافته است.
این اداره روز دوشنبه ۱۱ نومبر (۲۱ عقرب) گفت که با سرمایه‌گذاری در این بخش، تولید سالانۀ قالین در افغانستان از ۱.۱ میلیون متر مربع به ۳.۳ میلیون متر مربع افزایش یافته است.
ادارۀ انکشافی بین‌المللی ایالات متحده همچنین افزوده که با افزایش تولید قالین در افغانستان، ارزش آن به حدود ۳۳۰ میلیون دالر در سال رسیده است.
این اداره افزوده است: "سرمایه‌گذاری ادارۀ انکشاف بین‌المللی ایالات متحده در صنعت قالین افغانستان از طریق برنامۀ اسیبا، تولید سالانه قالین را از ۱.۱ میلیون متر مربع به ۳.۳ میلیون متر مربع به ارزش حدوداً، ۳۳۰ میلیون دالر افزایش داده است. امروز صنعت مذکور میزبان تقریباً ۱.۲ میلیون شغل تمام‌وقت بوده است."
بر بنیاد معلومات برنامۀ انکشاف بین‌المللی ایالات متحده، ۹۰ درصد زنان در تولید قالین افغانستان نقش اساسی داشته و آنان در این بخش مصروف کار اند.
بافت قالین در گذشته بیشتر در ولایات شمالی، به ویژه در میان اوزبیک‌ها و ترکمن‌های افغانستان رایج بود، اما در کم از کم سه دهۀ گذشته، تولید قالین حتا در مناطقی که این صنعت در اوایل وجود نداشت، گسترش یافت.
طالبان به تاریخ ۱۵ اگست ۲۰۲۱ میلادی دوباره بر افغانستان مسلط شدند. این گروه به طور مداوم محدودیت‌هایی را بر مردم، به ویژه دختران و زنان اعمال کرده است. منع آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، تحصیل دختران و زنان در دانشگاه‌ها، رفتن به پارک‌ها، ورزشگاه‌ها و حمام‌های عمومی، سفر بدون محرم و منع کار آنان در نهادهای غیردولتی داخلی و خارجی و دفاتر ملل متحد بخشی از محدودیت‌های طالبان بر زنان است.
با توجه به محدودیت‌های طالبان، بسیاری از زنان برای امرار معیشت و کسب درآمد برای خانواده شان، به قالین بافی رو آورده‌اند.
بر بنیاد معلومات وزارت صنعت و تجارت حکومت طالبان، تنها در سال گذشته میلادی، حدود دو میلیون متر مربع قالین و گلیم افغانستان به بیرون از این کشور صادر شده است.
این در حالی است که شرکت‌های صادرات قالین همواره نبود حمایت‌های مالی و فنی، بلندبودن ضایعات در بافت و پروسس، دسترسی‌نداشتن به بازارهای جهانی، کمبود مواد خام و بی‌کیفیت، نبود پارک‌های ویژۀ قالین‌بافان و صادرات بخش بزرگی از قالین افغانستان به نام کشورهای دیگر را از مشکلات عمدۀ شان بیان کرده اند.
در این حال، برخی از تولیدکنندگان قالین می‌گویند که به دلیل مشکلات اقتصادی در افغانستان، بازار قالین این کشور، رو به رکود است و اکثر خانواده‌ها، قالین‌های تولید خارجی به شمول ایران و ترکی را به قیمت‌های ارزان خریداری می‌کنند.
یکی از تولیدکنندگان قالین در کابل که خواست نامش در گزارش گرفته نشود، به صدای امریکا گفت که به دلیل مشکلات اقتصادی به ویژه محدودیت‌های بانکی بر سکتور بانکی افغانستان، صادرات قالین به بیرون از این کشور کاهش یافته است.
او افزود که به دلیل نبود وسایل پیشرفته در این بخش، اکثر صنعت‌کاران، قالین دست‌بافت شان را برای قطع کردن و شستشو به پاکستان انتقال می‌دهند که از آنجا به نام تولید آن کشور به فروش می‌رسد.
به گفتۀ این تولیدکنندۀ قالین، به دلیل افزایش مشکلات در بازاریابی قالین در افغانستان، شمار زیادی از قالین‌باف های ماهر مجبور شدند تا این صنعت را رها کرده و برای امرار معیشت خانواده‌های شان به شغل‌های دیگر رو بیاورند.