ایوب می گوید که حتا مصارف خویش را به دست آورده نمیتواند و اجارهٔ زمین از سه سال به این سو کمرش را به شدت خم کرده است.
نبود بازار برای فراوردههای زارعتی و عدم رسیدگی مسوولان حکومتی به زراعت افغانستان عواملی است که دهقانان از آن شکایت دارند.
آنان میگویند که اگر پلان منظم حمایوی برای حاصلات زارعتی کشور موجود باشد، دهقانان در کشت هیچ نوعه حاصل تاوان نمیکنند.
ایوب افزود که در چند سال اخیر حتا نتوانسته است که پول اجاره زمین را پیدا کند و هر سال در تاوان است و بدهیاش با گذشت زمان بیشتر شده است.