اشکان بارک، پناهجوی افغان، فقط در ۱۶ سالگی از زندگی خسته شده است. اشکان پس از فرار از شورشگری طالبان در افغانستان و پرداخت پول به قاچاقبران یک سال گذشته را در آرزوی رسیدن به آلمان سپری کرده است.
این نوجوان افغان که به گفتۀ خودش یتیم است و ۹ ماه اخیر را در یک مرکز تجمع پناهجویان در شهر اوسیجیک در شرق کروشیا سپری کرده است، اکنون با ابراز خستگی و دلتنگی از سفر، از رفتن به آلمان نزد برادر بزرگ اش منصرف شده و فقط می خواهد در هر جایی که باشد، به دور از جنگ و در صلح زندگی کند.
کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان گزارش داده است که حدود ۹۵۰ پناهجو عمدتاً شهروندان افغانستان، عراق، پاکستان و سوریه در کروشیا پناه گزیده اند.
کروشیا در مقایسه با سایر کشورهای اتحادیۀ اروپایی میزبان شمار کمتر پناهجویان است، اما وزارت داخلۀ آن کشور گفته است که با افزایش روند اخراج پناهجویان از کشورهای غرب اروپا، شمار پناهجویان در کروشیا بیشتر خواهد شد.
در اوج بحران مهاجرت در سال ۲۰۱۵، حدود ۶۵۰ هزار پناهجو از طریق کروشیا به سمت کشورهای غرب اروپا به ویژه آلمان رهسپار شد. اما به سلسلۀ تدابیر اتحادیۀ اروپایی برای مهار کردن سیل پناهجویان، این مسیر در ماه مارچ بسته شد.
پس از اخراج از سلوانیا به کروشیا و دیدن صحنۀ لت و کوب پناهجویان توسط پولیس، اشکان درک کرد که آرزوی رفتن به آلمان "بیهوده" است. او می‌گوید که اکنون نخستین درخواست پناهندگی اش در کروشیا نیز رد شده است و بار دیگر با خطر اخراج روبرو است.
اشکان گفت که فشار‌های فزیکی و روانی در این سفر اغلباً غیرقابل تحمل است. با توسل به ورزش و بازی، او می‌خواهد که سلامت فزیکی و روانی خود را باز یابد، اما هنوز احساس افسردگی می کند زیرا به گفتۀ خودش نمی داند که پذیرفته خواهد شد یا اینکه به افغانستان برگشت داده خواهد شد.
یکبار درخواست پناهندگی اشکان بارک در کروشیا رد شده است و بر اساس قوانین آن کشور دو بار دیگر نیز می تواند درخواست پناهندگی دهد، اما در صورت رد شدن سومین درخواست پناهندگی باید آن کشور را ترک کند، ورنه جبراً اخراج خواهد شد.
