برخی از زنان در کابل بار دیگر به محدودیت‌های وضع‌شده توسط طالبان اعتراض کرده و خواهان حق کار، تحصیل و آزادی شدند.
این زنان شعارهای "کار، تحصیل و آزادی حق ماست" و "استبداد و ستم طالبان به زودی پایان خواهد یافت" را سر دادند.
آنان همچنان گفتند که کابینۀ "بدون حضور زنان و تک‌جنسیتی" برای آنان پذیرفتنی نیست و باید زنان به گونهٔ همه‌جانبه در تمام عرصه‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی افغانستان مشارکت داشته باشند.
شماری از افراد طالبان تلاش کردند جلو این تظاهرات را بگیرند که در آن ده‌ها زن و دختر اشتراک داشتند.
طالبان درست، سه هفته پس از مسلط شدن به افغانستان برخی اعضای کابینۀ خود را اعلام کردند که این کابینه به خاطر "عدم حضور زنان و حضور چهره‌های جنجال برانگیز که در فهرست دهشت افگنان امریکا قرار دارد"، واکنش‌های برخی کشورها را به دنبال داشت.
از زمان تسلط طالبان بر افغانستان به تاریخ ۱۵ اگست، بسیاری از زنان افغان از رفتن به مشاغل خود منع شده و در شهرهای مختلف، با وجود تهدید طالبان، با گردهمایی، تجمع و راه‌پیمایی خواهان اعاده حقوق اساسی خود مانند، آموزش، تحصیل و اشتغال شده اند.
طالبان به تاریخ ۱۷ سپتمبر مکاتب پسران را بازگشایی کردند، اما به دختران از صنف ششم به بالا اجازه حضور در مکاتب را ندادند. افزون بر آن بسیاری از زنان را از بازگشت به محل کار نیز منع کرده اند.
طالبان همواره گفته اند که به حقوق زنان "درچارچوب شریعت اسلامی" باور دارند، اما تمام اعضای دولت طالبان مردان هستند و اکثر زنان تاکنون اجازه بازگشت به کار خود را نیافته‌اند. طالبان گفته‌اند که برای بازگشت کارمندان زن در ادارات دولتی "شرایط" آن باید مهیا شود.
