حکومت افغانستان در واکنش به اظهارات اخیر وزیر خارجه ایران در مورد حقابۀ آن کشور ازدریای هلمند گفت که مشکل آب میان دو کشور در توافقنامه سال ۱۳۵۱ میان دو کشور، واضح شده است و نیاز به بحث بیشتر ندارد.
نصیر احمد اندیشه، معین وزارت خارجه افغانستان روز سه شنبه (۶ سنبله) گفت که توافقنامه ۱۳۵۱ میان افغانستان و ایران در مورد حقابهای دریای هلمند به آن کشور، میتواند رهگشای توافقات آینده باشد و تمام مسایل در این توافقنامه پیش بینی شده است.
پیش از این، محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران در گفتگو با تلویزیون دولتی ایران گفت که ایران به گونۀ متواتر روی این مساله با افغانستان صحبت میکند و برای رسیدن به "توافق جامع" به وقت بیشتر نیاز است. او افزود کشورش می تواند از اهرمهای مختلف در زمینه حل اختلافات روی حقابهای دریای هلمند با افغانستان استفاده کند.
آقای ظریف گفت "میتوانیم از اهرمهای مراودات مرزی، مهاجران افغان، موضوع مواد مخدر و تجارت در مورد افغانستان استفاده کنیم اما مشی ما در مورد همسایگانمان، خصوصاً همسایگان مسلمان تاکنون این بوده که گروکشی نکردهایم."
اما معین وزارت خارجۀ افغانستان گفت که هیچ اختلافی روی حقابهای ایران از دریای هلمند وجود ندارد که روی آن توافق جدید شکل گیرد. او افزود که حتا مقدار حقابۀ ایران از آب دریای هلمند در توافقنامۀ ۱۳۵۱ مشخص شده است.
پیش از این نیز حکومت ایران در مورد احداث بندها روی دریاهای افغانستان که به ایران منتهی میشود از سوی حکومت این کشور، ابراز نگرانی کرده بود.
جنجال حقابۀ ایران از آب دریای هلمند در حالی مطرح میشود که آن کشور با کم آبی و خشکسالی شدید روبرو است. مرکز ملی خشکسالی و هواشناسی ایران اعلام کرد که خشکسالی امسال در آن کشور در ۵۰ سال گذشته پیشینه نداشته و بیش از ۹۵ در صد مناطق آن کشور به سطوح مختلف از خشکسالی و کمبود آب متاثر شده است.
معروف مسیر، رئیس حوزۀ دریای کابل در وزارت انرژی و آب افغانستان، در مصاحبه با صدای امریکا گفت که بر اساس معاهدۀ دریای هلمند با ایران، حکومت افغانستان "۲۶ متر مکعب آب در ثانیه به ایران" تعهد کرده است که سالانه حدود ۸۰۰ میلیون متر مکعب آب می شود.
به گفتۀ این مقام افغان در چندین دهه جنگ در افغانستان، به دلیل مدیریت نشدن آب افغانستان، سالانه بین ۲.۵ تا سه میلیارد مترمکعب آب دریای هلمند، به ایران سرازیر میشد.
در چند سال اخیر، چندین بند برق و بندهای آب گردان در افغانستان در مسیر دریاهایی احداث شده است که آب آن به ایران می ریزد و این امر سبب کمبود آب در بخش هایی از ایران شده است.