احمد رشید ضمن برشمردن ناکامی های کنفرانس اول بن می گوید که به طور واضح در کنفرانس اول بن مشکل عمده عدم اشتراک کافی نمایندگان پشتون بود. او می گوید نمایندگان مشخص طالبان در آن نبود و پشتون ها هم نمایندگان کافی نداشتند.
او معتقد است این امر متعاقبا مشکلاتی را پدید آورد. زیرا حکومتی که تشکیل شد عمدتا از ائتلاف شمال یعنی غیرپشتون ها بود اگرچه که حامد کرزی خودش یک پشتون بود. اما با برپایی اولین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان آن مشکل جبران شد.
این نویسنده پاکستانی ناکامی دیگر کنفرانس اول بن را مکانیزم تسلیم شدن طالبان به حکومت می داند.
احمد رشید میگوید "متاسفانه امریکاییان به بازگشت طالبان به جامعه ملکی موافقه نکردند و درنتیجه چهارسال بعد ازآن وقتی که جنگ درسال 2001 ختم شد شاهد بمباردمان مناطق پشتون نشین بودیم."
احمد رشید با مهم خواندن کنفرانس دوم بن می گوید نمایندگان 90 کشور درآن گرد هم آمده اند و نظرات زیادی درآن مطرح است و هر کس در ثبات منافعی دارد.
احمد رشید عدم اشتراک پاکستان را اشتباه بزرگ این همسایه افغانستان می داند و او پاکستان را کشوری با نقش مهم در افغانستان می داند.
این نویسنده نامدار پاکستانی می گوید "درواقع وضع در پاکستان تغییر کرده است. درابتدا اکثریت با حکومت موافقت داشتند که پاکستان در بن دوم شرکت نکند اما با نزدیک شدن به زمان برگزاری بن در رسانه ها انعکاس وسیعی یافت که ما اشتباه بزرگی کرده ایم."
اما ناتو به پاکستان همواره به عنوان کشوری نگریسته است که دراوضاع افغانستان نقشی مهم دارد. حال با حوادث اخیر و تشدید تنش بین ایالات متحده و پاکستان به خاطر کشته شدن عساکر پاکستانی درسرحد افغانستان، آینده همکاری پاکستان چگونه خواهد بود؟
احمد رشید معتقد است به غیر از خود افغانها وحکومت افغانستان کسی دیگر نباید نقش مرکزی درمصالحه با طالبان داشته باشد.
او براین باور است که درنهایت طالبان می خواهند با امریکاییان و افغانها صحبت کنند و مطمئنا پاکستان در آن باید سهیم باشد وهمچنین ازآن مطلع باشد.
اما عدم همکاری پاکستان اوضاع را درافغانستان متشنج می سازد. به گفته او افغانها اکنون در برابر پاکستان بسیار در موضع عداوت قراردارد و پاکستان اگربخواهد هرگونه نقش زورمابانه بازی کند به نتیجه خوبی نخواهد انجامید.
