بر اساس یک سروی، مدافعان حقوق بشر در افغانستان و کسانی که این کشور را ترک کرده اند، با بازداشت‌های خودسرانه، آدم‌ربایی، شکنجه، زندان و خشونت و تهدید علیه اعضای خانوادۀ شان روبرو هستند.
این سروی که روز پنجشنبه ۱۹ جنوری (۲۹ جدی) منتشر شد، توسط میکانیزم هماهنگی حقوق بشر افغانستان (AHECM) که یک کنسرسیوم حقوق بشر است به کمک فریدم هاوس یا خانه آزادی در ایالات متحده و ادارۀ جامعه مدنی کانادا انجام شده است.
مایکل ابرامویتز، رییس فریدم هاوس در مورد این سروی گفت که مردم در افغانستان در حال تجربه یک "وضعیت جدید بی‌قانونی اند و بازداشت‌های خودسرانه و کشتار صحرایی به عنوان حاکمیت آینده طالبان تعریف می‌شود".
او افزود: "مدافعان حقوق بشر افغانستان در ترس به سر می‌برند و با تهدیدهای بزرگ برای ماندن در کشور روبرو هستند و در صورت فرار به خارج از کشور، جامعه جهانی باید حمایت خود را از تلاش‌های بی‌باک این فعالان دوچندان کند تا یک فضای آزاد در افغانستان ایجاد شود".
این سروی بخشی از یک گزارش طولانی‌تر برای ارزیابی نیازهای مدافعان حقوق بشر افغانستان است. یافته‌های این سروی نشان می‌دهد که ۹۰ درصد از مدافعان افغان در افغانستان تحت حاکمیت نوسانی طالبان با خشونت و تهدید مواجه استند.
در این سروی با ۶۶۳ مدافع حقوق بشر افغانستان در ماه‌های می و جون ۲۰۲۲ مصاحبه شده است. یافته‌های این سروی نشان می‌دهد که همزمان با تسلط دوبارۀ طالبان بر افغانستان و سقوط نظام جمهوریت پس از اگست ۲۰۲۱ میلادی، مدافعان حقوق بشر در یک وضعیت بسیار جدی به سر می‌برند.
بر اساس این سروی، مدافعان حقوق بشر افغانستان پس از بازگشت طالبان به قدرت، مورد حمله این گروه قرار گرفته اند که مدت هاست نگرانی‌های عمیقی را در زمینه حفاظت از آزادی‌های مدنی و حقوق سیاسی در افغانستان ابراز کرده اند.
در افغانستان، ۴۶.۸ درصد از اشتراک‌کنندگان در این نظرسنجی گفته اند که آنها و سایر مدافعان حقوق بشر با تهدیدهای مهمی از جمله ارعاب و زور مواجه هستند. همچنین ۲۴.۱ درصد گفته اند که زندگی و امنیت جانی شان تهدید می‌شود.
بر اساس این سروی ۱۶.۴ درصد اشتراک‌کنندگان با تهدید بازداشت و شکنجه خودسرانه، ۴.۴ درصد با تهدید بدنامی و تفتیش منزل، ۳.۸ درصد با خشونت علیه اعضای خانواده، ۳.۵ با سایر آسیب‌های جسمی و روانی مواجه اند. همچنن ۰.۸ درصد از مدافعان با ربوده‌شدن و زندانی‌شدن تهدید می‌شوند.
مانند همتایان داخلی خود، مدافعان حقوق بشر که از افغانستان گریخته اند نیز تعدادی از تهدیدها را شناسایی کرده اند که هنوز با آن مواجه استند. سروی نشان می‌دهد که ۴۵.۴ درصد با آسیب‌های روانی، ۳۳.۷ درصد با آزار و اذیت پولیس و اخراج اجباری، ۹.۹ درصد با عدم تامین مالی برای خود و خانواده، ۷.۲ درصد با سایر اشکال آزار و اذیت و ۳.۶ درصد نیز با تهدیدات امنیتی روبرو اند.
آنی ریچارد از فریدم هاوس یا خانه آزادی گفت که مدافعان حقوق بشر در همه جا نیاز به حمایت و تشویق دارند.
خانم ریچارد افزود: "بزرگترین تهدیدی که مدافعان حقوق بشر با آن روبرو هستند، اهمیت حمایت از حق پناهندگی را نشان می‌دهد، از جمله با تقویت برنامه‌های اسکان مجدد پناهندگان و عدم تکیه بر اشکال موقت جابجایی در کشورهای ناامن برای مدافعان حقوق بشر در معرض تهدید".
او تاکید کرده است که جامعه بین‌المللی، از جمله سازمان ملل، کمک‌کنندگان منطقه‌ای و جهانی، و دولت‌های کشورهای میزبان پناهندگان، باید تمام تلاش خود را برای کمک به این "قهرمانان شجاع ارزش‌های دموکراتیک" انجام دهند.
