حكیموف یكی از ۳۰۰ سرباز گمشده ارتش سرخ اتحاد جماهیر شوروی پیشین است که در سال ۱۳۶۲ خورشیدی برای جنگ بر ضد مجاهدین به افغانستان اعزام شده بود.
حكیموف سمرقندی كه از ازبكستان آمده بود ۳۰ سال پیش در هیاهوی جنگ ناپدید شد، اما اکنون با نام شیخ عبدالله در ولسوالی شیندند هرات شناسایی شد.
حکیموف می گوید که سه دهه پیش در جریان جنگ در ولسوالی شیندند از ناحیۀ سر و سینه زخمی شد و سپس توسط مجاهدین دستگیر شد. این سرباز پیشین ارتش سرخ می گوید که مجاهدین وی را درمان کرده و زندگی اش را به روال عادی برگشتاندند.
حکیموف پس از شفایابی به عقد یک زن افغان در می آید و پس از چندی همسرش فوت می کند. او می گوید که اکنون فرزندی ندارد و تنها زندگی می کند.
حدود سه دهه پس از اعزام حکیموف به افغانستان، گروه جستجوی گمشدگان روسی برای پیدا کردن وی و سایر همقطارانش به افغانستان آمده اند.
کمیتۀ جستجوی سربازان گمشدۀ شوروی پیشین تا کنون توانسته است در مدت کم ۳۱ سرباز را از جمع ۳۰۰ سرباز گمشده در ولایت های مختلف افغانستان شناسایی کند.
الكساندر لاورنتا، معاون كمیته جستجوی سربازان گمشدۀ شوروی پیشین در افغانستان می گوید که از جمع ۳۱ سرباز شناسایی شده تنها ۲۲ نفر آنان حاضر شده اند كه دو باره به زادگاهشان برگردند.
راورنتا می گوید "پس از خروج نیرو های شوروی از افغانستان ۳۰۰ نفر از سربازان ما نا پدید بودند كه ما می دانیم بیشتر آنان كشته شده اند، اما تا زمانی كه سرنوشت آنها معلوم نشود برای ما كشته و یا مرده حساب نمی شوند."
معاون کمیتۀ جستجوی سربازان گمشدۀ ارتش سرخ شوروی پیشین در افغانستان می گوید که بیش از ۳۰ سرباز در ولایت های هرات، غور، پنجشیر، كندز ،بغلان، سمنگان، و حتی پاكستان زنده بوده و شناسایی شده اند.
آزمایشات دی ان ای
لاورنتا می گوید که برای ۲۲ نفری که خواستار برگشت به زادگاهشان اند، زمینه برگشت فراهم شده است. او می گوید که بیش از ۱۵ قبر کشته شدگان شناسایی شده و بقایای اجساد آنها برای آزمایشات دی ان ای به مسکو انتقال یافته است.
شیخ عبدالله –حکیموف پیشین- كه حال نمی تواند به ازبکی و روسی صحبت کند به داشتن تابعیت افغانی خود افتخار می کند. او از برگشت به کشورش امتناع کرده و می خواهد که زندگی خود را در شنیدند ادامه دهد.
حکیموف می گوید "دلم می خواهد كه در افغانستان زنده گی كنم و تا حد توان زحمت های مردم را جبران كنم و در هرات كه به من تذكره داده است میمانم. من به مردم افغانستان عادت كرده ام و در اینجا خوشبخت هستم. به خانه و كاشانه خود و زادگاه خود هیچ علاقه یی ندارم و نمی روم، مگر اینكه به من یك دعوتنامه بدهند كه به كشورم بروم و از نزدیك خانواده خود را ببینم و دوباره به افغانستان بازگردم."
جستجو برای سربازان گمشدۀ روس در افغانستان در حالی صور می گیرد که از تهاجم ارتش سرخ شوروی پیشین در افغانستان بیشتر از ۳۳ سال می گذرد
حكیموف سمرقندی كه از ازبكستان آمده بود ۳۰ سال پیش در هیاهوی جنگ ناپدید شد، اما اکنون با نام شیخ عبدالله در ولسوالی شیندند هرات شناسایی شد.
حکیموف می گوید که سه دهه پیش در جریان جنگ در ولسوالی شیندند از ناحیۀ سر و سینه زخمی شد و سپس توسط مجاهدین دستگیر شد. این سرباز پیشین ارتش سرخ می گوید که مجاهدین وی را درمان کرده و زندگی اش را به روال عادی برگشتاندند.
حکیموف پس از شفایابی به عقد یک زن افغان در می آید و پس از چندی همسرش فوت می کند. او می گوید که اکنون فرزندی ندارد و تنها زندگی می کند.
حدود سه دهه پس از اعزام حکیموف به افغانستان، گروه جستجوی گمشدگان روسی برای پیدا کردن وی و سایر همقطارانش به افغانستان آمده اند.
کمیتۀ جستجوی سربازان گمشدۀ شوروی پیشین تا کنون توانسته است در مدت کم ۳۱ سرباز را از جمع ۳۰۰ سرباز گمشده در ولایت های مختلف افغانستان شناسایی کند.
الكساندر لاورنتا، معاون كمیته جستجوی سربازان گمشدۀ شوروی پیشین در افغانستان می گوید که از جمع ۳۱ سرباز شناسایی شده تنها ۲۲ نفر آنان حاضر شده اند كه دو باره به زادگاهشان برگردند.
راورنتا می گوید "پس از خروج نیرو های شوروی از افغانستان ۳۰۰ نفر از سربازان ما نا پدید بودند كه ما می دانیم بیشتر آنان كشته شده اند، اما تا زمانی كه سرنوشت آنها معلوم نشود برای ما كشته و یا مرده حساب نمی شوند."
معاون کمیتۀ جستجوی سربازان گمشدۀ ارتش سرخ شوروی پیشین در افغانستان می گوید که بیش از ۳۰ سرباز در ولایت های هرات، غور، پنجشیر، كندز ،بغلان، سمنگان، و حتی پاكستان زنده بوده و شناسایی شده اند.
آزمایشات دی ان ای
لاورنتا می گوید که برای ۲۲ نفری که خواستار برگشت به زادگاهشان اند، زمینه برگشت فراهم شده است. او می گوید که بیش از ۱۵ قبر کشته شدگان شناسایی شده و بقایای اجساد آنها برای آزمایشات دی ان ای به مسکو انتقال یافته است.
شیخ عبدالله –حکیموف پیشین- كه حال نمی تواند به ازبکی و روسی صحبت کند به داشتن تابعیت افغانی خود افتخار می کند. او از برگشت به کشورش امتناع کرده و می خواهد که زندگی خود را در شنیدند ادامه دهد.
حکیموف می گوید "دلم می خواهد كه در افغانستان زنده گی كنم و تا حد توان زحمت های مردم را جبران كنم و در هرات كه به من تذكره داده است میمانم. من به مردم افغانستان عادت كرده ام و در اینجا خوشبخت هستم. به خانه و كاشانه خود و زادگاه خود هیچ علاقه یی ندارم و نمی روم، مگر اینكه به من یك دعوتنامه بدهند كه به كشورم بروم و از نزدیك خانواده خود را ببینم و دوباره به افغانستان بازگردم."
جستجو برای سربازان گمشدۀ روس در افغانستان در حالی صور می گیرد که از تهاجم ارتش سرخ شوروی پیشین در افغانستان بیشتر از ۳۳ سال می گذرد
