با تصرف بخشی اعظم افغانستان توسط طالبان، نگرانی به وجود آمده است که وضعیت پیش آمده در این کشور، احتمالاً بار دیگر موجب بحران مهاجرت در کشور های اروپایی شود.
شش سال پیش نیز کشور های اروپایی شاهد سرازیر شدن ۱.۲ میلیون مهاجرانی بود که با قبول خطرات جدی، صدها و حتا هزاران کیلومتر مسافت را طی کردند و خود را به یکی از کشور های اروپایی رساندند.
حال با تسلط طالبان بر بخشی اعظم افغانستان به شمول کابل، میلیون ها شهروند این کشور تلاش دارند تا به خاطر فرار از سلطهٔ طالبان، کشور شان را ترک کنند؛ اقدامی که می تواند موجب بحران مهاجرت در قارهٔ اروپا شود.
در روز های اخیر، چندین تن از رهبران کشور های اروپایی نگرانی و هراس شان را از بروز چنین بحران بیان کرده اند.
امانویل مکرون، رییس جمهور فرانسه، به تاریخ ۱۶ اگست ۲۰۲۱ میلادی، از طریق یک سخنرانی تلویزیونی اش گفت که "برخورد با کسانیکه که از [سلطهٔ] طالبان فرار می کنند، مستلزم تلاش های منظم و منصفانهٔ بین المللی است" و تاکید کرد که اروپا به تنهایی نمی تواند به نتایج اوضاع پیش آمده در افغانستان رسیدگی کند.
در آلمان رییس حزب حاکم دموکرات مسیحی به تلویزیون n-tv گفته است که "برای ما واضح است که سال ۲۰۱۵ نباید تکرار شود. ما قادر نخواهیم بود تا مسلهٔ افغانستان را از طریق مهاجرت به آلمان حل کنیم."
در سال ۲۰۱۵ میلادی، بسیاری مهاجران که به اروپا سرازیر شده بودند، از جنگ سوریه فرار کرده بودند. این مهاجران پس از ورود به ترکیه قادر می شدند توسط قایق های کوچک خود را به جزایر یونان برسانند و سپس به بالکان و سایر کشور های اروپای غربی سفر کنند.
حال که مهاجران افغانستان قصد سفر و مهاجرت مشابه را دارند، با موانع زیادی مواجه اند. ترکیه در حال ساخت حصار مرزی در امتداد سرحد خود با ایران است و هدف آن، جلوگیری از موج تازهٔ مهاجران افغان است.
مهاجران افغان نیز تلاش میکنند پس از ورود به ترکیه خود را به یکی از کشور های اروپایی برسانند، مسیری که حال با موانع متعدد مواجه است.
پولند نیز گفته است که به زودی حصار مرزی خود را در سرحد با اوکراین اعمار خواهد کرد، زیرا این کشور در هفته های اخیر شاهد سرازیر شدن صد ها مهاجر، به شمول شهروندان افغانستان بوده است.
به همین ترتیب، یونان نیز ساخت حصار مرز زمینی خود را با ترکیه تکمیل کرده است.
در سال ۲۰۱۶ میلادی، توافقی بین اتحادیه اروپا و ترکیه صورت گرفت؛ توافقی که مسیر سفر مهاجران را به اروپا دشوار تر ساخت.
با وجود همهٔ این مشکلات و موانع ایجاد شده، صد ها شهروند افغانستان در هفته های اخیر خود را به ترکیه رسانیده اند.
مرتضی فقیری، جوان ۱۹ افغان است که در یکی از توقیفگاه های شهر شرقی وان ترکیه به سر می برد. او از کشور های اروپایی خواهان کمک است.
فقیری به خبرگزاری اسوشیتد پرس گفت:"می خواهم به اروپا و سایر کشور ها بگویم که ما را کمک کنید. اما افغان استیم. ما جنگ نمیکنیم. می خواهیم زندگی خوبی داشته باشیم."
با وجود ایجاد موانع بیشتر، پس از تسخیر کابل توسط گروه طالبان، حکومت ترکیه روند اخراج اجباری شهروندان افغانستان از آن کشور را متوقف کرده است.
ادارهٔ مهاجرت ترکیه گفته است که "ما هیچگاهی یک مهاجر را اخراج نکرده ایم که مورد پیگرد قرار بگیرد و با مرگ رو به رو شود و ما آنان [مهاجران افغان] را اخراج نمی کنیم."
مقامات در ادارهٔ مهاجرت ترکیه گفته اند که مهاجرانی مانند فقیری باید محافظت و ثبت نام شوند و سپس در چارچوب برنامه های اسکان مجدد، به کشور های مانند اتحادیه اروپا، امریکا و یا کانادا پذیرفته شوند.
اما تا حال مشخص نشده است که این کشور ها به چه تعداد از مهاجران را خواهند پذیرفت.
در حال حاضر، ایالات متحده و متحدین آن تلاش میکنند تا همکاران افغان شان را از افغانستان بیرون کنند، شهروندانی که با تهدید انتقامجویی گروه طالبان مواجه اند.
اما شماری از تحلیلگران می گویند که سایر شهروندان افغانستان نیز به دلایل مختلف از جمله وضع قوانین سختگیرانه گروه طالبان، نبود فرصت های شغلی و یا احتمال بروز جنگ داخلی دیگر، تلاش میکنند تا کشور شان را ترک کنند.