گروهی از زنان در کابل بار دیگر به دلیل بستهماندن مکاتب و پوهنتونها به روی دختران تظاهرات کرده، اما گفته میشود که طالبان مانع این حرکت اعتراضی شده و شماری از معترضان را بازداشت کرده اند.
این زنان که شمار شان به کمتر از ۲۰ نفر میرسید، پیش از چاشت روز یکشنبه ۲۶ مارچ (ششم حمل) تظاهرات شان را از مربوطات "پلسوخته" در غرب شهر کابل آغاز کرده و شعارهای "تحصیل حق ما است"، "بگذارید دختران به مکتب بروند" و "تحصیل خط سرخ ما است" سر دادند.
این زنان معترض از ادامۀ بستهماندن دروازههای مکاتب و پوهنتونها به روی دختران در سراسر افغانستان انتقاد کرده و گفته اند که نباید تعلیم و تحصیل زنان در این کشور سیاسی شود.
یکی از این زنان معترض گفت: "زنان افغانستان بیش از یکونیم سال میشود که در زیر سلطۀ طالبان از حق تعلیم، کار، تحصیل و آموزش محروم اند. ما اینجا به جادههای کابل برآمدهایم تا در برابر این سیاست طالبان اعتراض نماییم."
به باور این زنان معترض، همزمان با محدودیتهای طالبان برخی از دختران دست به خودکشی زده و همچنان آمار ازدواجهای دختران زیر سن در سراسر این کشور افزایش یافته است.
این زنان معترض همچنان از مردم افغانستان خواسته اند که سکوت خود را بشکنند و برای وارد کردن فشار بر طالبان، به هدف بازگشایی مکاتب و پوهنتونها با آنان بپیوندند. معترضان همچنان از جامعه بین المللی خواسته اند که باید در کنار آنان بایستد.
در این حال، برخی از معترضان میگویند که طالبان مانع ادامۀ تظاهرات شان شده و افراد این گروه شماری از دختران و زنان معترض را بازداشت کرده و با خود برده اند.
نسرین فرامرز، معاون "جنبش شنبههای ارغوانی" به صدای امریکا گفت: "اعتراضات ما تا جایی پیش رفت، اما در یک ایست بازرسی طالبان که در نزدیک حوزۀ ۱۳ امنیتی بود، متاسفانه طالبان با ما بسیار برخورد خشن کردند."
خانم نسرین مدعی است که افراد زیاد طالبان به محل رسیده و پس از محاصرۀ آنان، شماری از دختران و زنان معترض را بازداشت کرده و با خود بردند.
او افزود که شمار اندکی از معترضان موفق به فرار شده و تا هنوز شمار دقیق زنان و دخترانی که توسط طالبان بازداشت شده اند، مشخص نشده است.
به گفتۀ خانم نسرین، تا کنون بازداشت رقیه ساعی، فاطمه محمدی، یاقوت ماندگار و ملاله هاشمی که در این حرکت اعتراضی شرکت داشتند، تایید شده است.
طالبان تا اکنون در مورد بازداشت این زنان معترض ابراز نظر نکرده اند، اما پیش از این، بارها افراد این گروه تظاهرات زنان را در کابل و اکثر ولایات افغانستان سرکوب کرده و حتا شماری از زنان و دختران معترض را بازداشت و زندانی کردند.
طالبان پس از تسلط بر افغانستان، مکاتب دخترانۀ بالاتر از صنف ششم را تا "امر ثانی" تعطیل کرده و همچنان در ماه دسمبر ۲۰۲۲، دختران و زنان را از ادامۀ تحصیل در پوهنتونها نیز تا "اطلاع ثانی" منع کردند.
این گروه تعهد کرده است که به زودی دروازههای مکاتب و پوهنتونها را به روی دختران و زنان باز میکند، اما با وجود آغاز سال تعلیمی هنوز هم دختران از ادامۀ آموزش و تحصیل محروم اند.
ادامۀ بستهماندن مکاتب به روی دختران، واکنشهای داخلی و بینالمللی را به دنبال داشته و دو روز پیش، معاون رییس جمهور امریکا از محرومیت دختران و زنان به آموزش در افغانستان ابراز تاسف کرده است.
سازمان دیدبان حقوق بشر همچنان با اشاره به مسدودماندن مکاتب به روی دختران در افغانستان، آغاز سال جدید تعلیمی را روز "اندوه دختران نوجوان افغان" توصیف کرده و خواستار تغییر تصمیم طالبان در این خصوص شد.
این سازمان با نشر بیانیهای گفته است که از مدت بیش از ۵۵۰ روز به اینطرف دختران نوجوان از حق تحصیل محروم شده و "رژیم زنستیز طالبان"، افغانستان را به تنها کشوری تبدیل کرده است که دختران را از تحصیل در دورۀ متوسطه منع میکند.