غلام عباس، باشنده ولایت غزنی که مصمم است استعمال مواد مخدر را ترک کند، می‌گوید زمانی که تلاش داشت پسر مامایش را از چنگ اعتیاد نجات دهد، خودش به تشویق او معتاد شد.
غلام عباس به صدای امریکا گفت: "بچه‌ٔ مامایم معتاد بود. رفتم او را از زیر پل سوخته گرفتم. به خانه آوردم، برایش کالا خریدم. جای مناسب برایش دادم. یک روز مریض بودم وسردرد شدید داشتم. همین بچه مامایم گفت بیا یک دو دود بزن سردردی ات جور میشه... خوب یک دود همرایش زدم. کمی احساس نشه گی برایم پیش شد. همان روز سردردی ام جور شد."
غلام عباس افزود که پس از آن در وجودش حس اشتیاق به مواد مخدر پیدا شد و ناخواسته به کشیدن یک دود و دو دود ادامه داد تا اینکه به گونهٔ کامل معتاد شد و اکنون اعتیاد او را از خانواده‌اش دور کرده و حس می‌کند که در جامعه نیز جایگاهی ندارد.
عباس می‌گوید که ۱۰ سال است که مواد مخدر استعمال می‌کند و گاهگاهی به فکر دوران مکتب‌اش می‌افتد، زمانی که تا صنف ۱۱ اول نمرهٔ صنف‌اش بود.
این باشندهٔ غزنی که حسرت آن روزهای زیبای زندگی‌اش را در سر دارد می‌گوید که در جستجوی فرصت و همکاری برای درمان خودش است تا از زندان اعتیاد رهایی یابد.
غلام عباس از جوانان می‌خواهد برای سالم بودن خود و اعضای خانواده‌ٰشان از دوستی و هم‌نشینی با افراد معتاد دوری کنند.
شماری از معتادان در شفاخانهٔ های ترک اعتیاد بستری می‌شوند، اما اکثر آنان می‌گویند که به دلیل بیکاری دوباره به استعمال مواد مخدر رو میاورند.
بر بنیاد آمار وزارت صحت عامه افغانستان از میان ۸۸ شفاخانه تداوی معتادان، ۴۰ شفاخانه فعال است و متباقی به دلیل نبود امکانات و تجهیزات مسدود شده اند.