شماری از زنان ورزشکار به ویژه بازیکنان فوتبال می‌گویند که جامعه جهانی و فدراسیون‌های جهانی ورزش، نباید دختران و زنان ورزشکار افغانستان و دستاوردهای خوبی راکه در دو دهه گذشته داشتند، فراموش کنند. آنان از جامعه جهانی می‌خواهند که از این زنان و دختران حمایت کنند.
جنبش شنبه‌های ارغوانی کمیته ای را تحت نام "صحت و ورزش" از پنج ماه گذشته برای دادخواهی از حقوق این زنان و دختران ورزشکار ایجاد کرده است که اعضای آن کمیته را زنان و دختران ورزشکار تشکیل می‌دهد.
این دختران ورزشکار می گویند که آنها در برابر محدودیت طالبان تسلیم نمی شوند و می گویند طالبان به بهانه شریعت به دنبال حذف زنان از عرصه های مختلف زندگی اند.
شماری از ورزشکاران معترض که بدون ذکر هویت شان با صدای امریکا صحبت کردند گفتند که آنان هرگز تسلیم محدودیت‌های وضع شده از سوی حکومت طالبان نخواهند شد.
این ورزشکاران وضعیت دختران و زنان ورزشکار در افغانستان و ورزشکاران افغان درکشورهای چون ایران و پاکستان را اسفناک توصیف کرده و از جامعه جهانی خواسته اند که به آنان ویزه‌های بشردوستانه بدهند.
این دختران ورزشکار معترض از جامعه جهانی، نهاد‌ها و فدراسیون‌های جهانی ورزشی خواسته اند تا تهدیدات موجود در برابر آنان را در افغانستان تحت سلطه طالبان جدی بگیرند.
یک ورزشکار معترض به صدای امریکا چنین گفت: "ما زنان و دختران ورزشکار که بیشتر از دو سال می‌شود که از حق ورزش محروم شده ایم، با تهدیدهای امنیتی، فشارهای روحی و روانی و آینده‌ٔ نامعلوم روبرو استیم، از مردم افغانستان و همه ورزشکارانی که در کشورهای امن منتقل شده اند، می‌خواهیم صدای ما را بشوند و برای ما دادخواهی نمایند".
دختران ورزشکار معترض می خواهند که مردان ورزشکار در حمایت از آنها باید در برابر عملکرد سرکوب‌گرایانۀ طالبان ایستادگی کنند و برای تامین حقوق اساسی و انسانی همه شهروندان به ویژه زنان و دختران در افغانستان، جامعه جهانی و کشورهای دخیل در مساله افغانستان به بدیل حکومت طالبان بیاندیشند.
طالبان طی دو ونیم سال گذشته محدودیت‌های فزاینده را بر زنان و دختران افغانستان وضع کرده اند که شامل جلوگیری از ورود دختران و زنان به پارک‌ها، رفتن به کلپ های ورزشی نیز می‌باشد و این کار را مطابق احکام شریعت می‌دانند.