سازمان بین‌المللی مهاجرت از ارایه خدمات صحی برای عودت‌کنندگان افغان خبر داده و گفته است که از اول جنوری تا پایان ماه سپتمبر امسال، برای حدود ۴۷۲هزار عودت کننده از ایران و پاکستان به افغانستان، خدمات مختلف بهداشتی فراهم شده است.
این ادارۀ ملل متحد، روز پنجشنبه سوم اکتوبر (۱۲ میزان) در پیامی در شبکۀ اجتماعی ایکس گفته است که افزون بر عودت‌کنندگان، هزاران بیجاشدۀ داخلی و دیگر جوامع آسیب‌پذیر در بخش‌های افغانستان از این خدمات صحی بهرمند شده‌اند.
بر بنیاد معلومات سازمان بین‌المللی مهاجرت از این میان، ۱۳هزار و ۹۱۶ زن خدمات بهداشت باروری دریافت کرده و همچنان ۱۷هزار و ۹۷۹ کودک از نظر بیماری سوتغذیه معاینه شده‌اند.
این سازمان اضافه کرده که در این مدت، به ۷۰هزار و ۶۳۰ مهاجر عودت‌کننده به افغانستان و به بیجاشدۀ داخلی در این کشور مشاوره‌های بهداشتی ارایه کرده و همچنان، ۱۴۱هزار و ۵۲۶ نفر دیگر به هدف جلوگیری از امراض ساری واکسین شده‌اند.
ملل متحد گفته است که بیشتر این خدمات صحی در ولایات مرزی به شمول هرات، قندهار، پکتیکا و ننگرهار انجام شده است.
سازمان بین‌المللی مهاجرت از پایین بودن عرضه خدمات بهداشتی در افغانستان ابراز نگرانی کرده و گفته است: "بسیاری از جوامع آسیب‌پذیر در افغانستان برای دسترسی به خدمات صحی با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند."
تلاش‌ها برای ارایه خدمات بهداشتی به عودت‌کنندگان در مرزهای افغانستان در حالی انجام می‌شود که اخیراً ملل متحد از افزایش برگشت مهاجران افغان از ایران و پاکستان به افغانستان خبر داده و گفت که تنها از تاریخ ۱۵ تا ۲۱ سپتمبر، ۱۰۰هزار و ۲۲۷ نفر از این دو کشور به وطن خود برگشته اند.
سازمان بین‌المللی مهاجرت به تاریخ ۳۰ سپتمبر (نهم میزان) با نشر گزارشی گفت که در این مدت، ۵۷هزار و ۵۳۷ نفر از طریق مرزهای افغانستان به ایران و پاکستان مهاجر شده‌اند.
همچنان پیش از این، سازمان ملل متحد از کاهش بودجه برای نیازمندان بشری خبر داده و گفته بود که با قطع کمک‌ها صدها مرکز صحی در این کشور مسدود خواهد شد و ده‌ها هزار نفر در نقاط دوردست افغانستان از ارایه خدمات صحی محروم خواهند ماند.
اداره هماهنگی امور کمک‌های بشری ملل متحد در افغانستان (اوچا) گفت است که در سال ۲۰۲۴ میلادی، شرکای این سازمان در بخش بهداشت، برای ارایه خدمات صحی در افغانستان به ۳۶۷ میلیون دالر نیاز دارند.
بر اساس معلومات اوچا، این بودجه در بخش‌های بهبود دسترسی به خدمات بهداشتی اولیه و ثانوی، تقویت آمادگی و واکنش در برابر شیوع بیماری‌ها، تقویت سلامت روان و خدمات حمایت روانی – اجتماعی و مدیریت سوتغذیه حاد شدید هزینه خواهد شد.