شماری از زنان و دختران روز چهارشنبه ۱۱ سپتمبر (۲۱ سنبله) در کابل دست به اعتراض زده و گفته اند که به دلیل ادامۀ "جنایات طالبان" در افغانستان، جامعۀ جهانی باید فشارهای بیشتری را بر این گروه وارد کند.
این تظاهرات زنان معترض توسط اعضای "جنبش تحول تاریخ زنان افغانستان" در غرب کابل انجام شده و آنان شعارهای ضد طالبان سر دادند.
این زنان در یکی از جاده‌های دشت برچی شعارهای "رژیم تروریستی باید محکوم گردد" – "طالبان جنایت می‌کنند، جهان حمایت می‌کند" - "تحصیل، کار آزادی" و "سرنگونی طالبان، مرام ما است" سر دادند.
زنان معترض با نشر قطعنامه‌ای گفتند: "زنان در سه سال گذشته همواره برای آزادی افغانستان، حقوق شهروندی زنان و اقلیت‌ها، آزادی بیان و دیگر خواسته‌های مشروع و قانونی خود مبارزه کردند، اما هر روزی که عمری از حکومت ظالم و جبار طالبانی می‌گذرد محدودیت‌های بیشتر و بیشتر بر زنان که نیمی از پیکر جامعه هستند، وضع می‌شود."
زنان معترض همچنان مدعی شدند که بر اساس اظهارات مقامهای طالبان، در حال حاضر حکم اعدام ۷۰۰ نفر در زندان‌های این گروه صادر شده و هزاران نفر دیگر در زندان‌های "مخوف و وحشتناک" این گروه به سر می‌برند.
در قطعنامه آمده است: "در چنین شرایطی که جان بسیاری در خطر است، جنبش تحول تاریخ زنان افغانستان از جامعه جهانی و سازمان‌های حقوق بشر می‌خواهد که با اعمال فشار بر طالبان از اعدام گروهی شهروندان افغانستان جلوگیری کنند."
این زنان گفته اند که با برگزاری تظاهرات خیابانی، خواسته اند تا توجه جامعۀ جهانی و سازمان‌های مدافع حقوق بشر را به افغانستان جلب کرده و به آنان یادآور شوند که "نسل کشی، حذف زنان، حذف اقلیت‌ها، نادیده گرفتن حقوق شهروندی مردم افغانستان و اعدام‌های خودسر" در این کشور جریان دارد.
در ماه‌های اخیر این نخستین بار است که زنان معترض بار دیگر به جاده‌ها برآمده و بار برگزاری تظاهرات، شعارهای بر ضد این گروه سر داده‌اند.
پیش از این، چندین بار زنان به جاده‌ها برآمده و طالبان پس از تظاهرات آنان را بازداشت و مدتی زیادی را در زندان‌های شان نگهداری کردند.
طالبان پس از به قدرت رسیدن در افغانستان در ماه اگست ۲۰۲۱، تعداد زیادی از فعالان حقوق زن، مدافعان حقوق بشر، اعضای جامعه مدنی و خبرنگاران را در مقاطع مختلف بازداشت و زندانی کرده اند.
ملل متحد نیز گفته است که بازداشت‌های خودسرانۀ فعالان زن و مدافعان حقوق بشر توسط طالبان در افغانستان ادامه یافته است.
طالبان در سه سال گذشته نه تنها زنان را از کار در دفاتر دولتی، سازمان‌های غیرحکومتی و دفاتر ملل متحد، بلکه از رفتن به مکتب و دانشگاه نیز منع کرده اند. این گروه فقط دختران را تا صنف ششم اجازه رفتن به مکتب می‌دهد. علاوه بر آن، زنان از رفتن به پارک‌های تفریحی، حمام عمومی و ورزشگاه‌ها نیز منع شده اند.
طالبان می‌گویند که بر اساس "شریعت اسلامی و فرهنگ افغانی" به زنان اجازه کار و تحصیل می‌دهند.
اما گزارش اخیر شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که دختران و زنان در این کشور طی کمتر از دو سال گذشته در معرض تبعیض گسترده و سیستماتیک قرار گرفته اند. بر اساس این گزارش، حکومت طالبان در این مدت، ۵۰ دستور را جهت محدودیت آزادی تردد، پوشش، رفتار، آموزش، کار، بهداشت و دسترسی زنان به عدالت صادر کرده است.