سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان گفته است که خبرنگاران زن که در داخل افغانستان مصروف کار در رسانه‌ها اند، با مشکلات فراوان مواجه اند و نهادها، به شمول مقام‌های طالبان در بسیاری موارد از ارایۀ اطلاعات به آنان خودداری می‌کنند.
این سازمان ناوقت روز سه‌شنبه ۳۱ دسمبر (۱۱ جدی) گفته است که یک نظرسنجی را در میان ده‌ها خبرنگار زن راه‌اندازی کرده که بر اساس یافته‌های آن، نهادهای امنیتی، آموزشی، صحت و دفتر ریاست الوزرای حکومت طالبان از ارایۀ اطلاعات به خبرنگاران زن جلوگیری می‌کنند.
منع کار زنان در رادیو و تلویزیون ملی افغانستان، منع پوشش خبری تظاهرات و اعتراض‌های مدنی، ممنوع‌کردن نشر موسیقی، محدودیت بر پوشش زنان و تفکیک جایگاه آنان در رسانه‌ها، ممنوع کردن مصاحبه زنان با مردان و برعکس آن و ده‌ها مورد دیگر، محدودیت‌هایی اند که طالبان در بیشتر از سه سال گذشته بر رسانه‌ها در افغانستان وضع کرده اند.
مقام‌های محلی طالبان همچنان در جریان بیشتر از سه سال گذشته، پخش صدای زنان را در رادیو و تلویزیون در برخی ولایات به شمول هلمند و خوست منع کرده اند.
سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان گفته است که پرسش‌نامه آنلاین را در این مورد، با بسیاری از خبرنگاران زن که در حال حاضر در افغانستان مصروف کار اند، شریک کرده و ۳۸ درصد پاسخ‌دهندگان، تبعیض جنسیتی را عوامل عمدۀ این برخورد طالبان با آنان عنوان کرده اند.
بر اساس این گزارش، ۱۰۲ خبرنگار زن که اکثر آنان در افغانستان اند، در این نظرسنجی سهم گرفته و به پرسش‌نامۀ این سازمان پاسخ داده اند. همچنان ۳۸ درصد آنان ترس از افشای حقایق توسط مقام‌های طالبان را از عوامل دیگر عدم دسترسی خبرنگاران زن به معلومات دانسته اند.
در گزارش آمده است: "۵۸ درصد از بانوان خبرنگار در صورت رد اطلاعات، هیچ‌گونه ارجاعی به مراجع قانونی ندارند و یا نمی‌توانند این کار را انجام دهند که نشان‌دهنده ضعف میکانیزم‌های موجود در سیستم اطلاع‌رسانی است."
سازمان حمایت از خبرنگاران افغانستان همچنان گفته است که دو – سوم پاسخ‌دهندگان، به نبود تضمین‌های قانونی اشاره کرده و گفته اند که در برابر یک "نظام غیر پاسخگو" در امان نیستند.
این نهاد حامی خبرنگاران مستقر در آلمان، تاکید کرده است که حمایت و دفاع از آزادی بیان، بیش از هر زمان دیگر در افغانستان به ویژه برای زنان خبرنگار ضروری است.
این زنان خبرنگار تحت حاکمیت طالبان اضافه کرده اند که عدم دسترسی به اطلاعات، ۹۰ درصد به کار آنان تاثیر منفی گذاشته است.
یافته‌های این گزارش نشان می‌دهد که ۶۹ درصد این خبرنگاران گفته اند که برای حل این مشکل از هیچ فرد و یا نهادی کمک نگرفته اند، ۲۹ درصد دیگر به نهادهای حامی خبرنگاران شکایت کرده و تنها پنج درصد این خبرنگاران زن، شکایات خود را به کمیسیون سمع شکایات رسانه‌ها در میان گذاشته اند.
این در حالی است که پیش از این، سازمان گزارشگران بدون مرز گفته بود که طالبان "ناقوس مرگ" آزادی مطبوعات، مصوونیت ژورنالستان به ویژه خبرنگاران زن را به صدا در آورده اند.
بر اساس گزارش این نهاد، از زمانیکه طالبان در اگست ۲۰۲۱ بر افغانستان حاکم شده اند، محدودیت‌های فزاینده بر رسانه‌ها همواره وضع شده است و نیز رسانه‌هایی که هنوز هم فعال اند با مشکلات اقتصادی و دسترسی به اطلاعات دست و گریبان اند.
مشکلات فرهنگی اجتماعی ناشی از دستورهای طالبان، بر اساس این گزارش، سبب شده است که رسانه‌ها در افغانستان دست به خودسانسوری بزنند.
در گزارش آمده است که ۴۳درصد رسانه‌ها در افغانستان از فعالیت باز مانده، بیش از دو سوم ۱۲هزار خبرنگار بیکار شده یا از این شغل دست کشیده و ۸۰ درصد زنان خبرنگار بیکار شده اند.
گروه