محمد، ۳۰ ساله، باشندۀ ولسوالی قیصار ولایت فاریاب و یکی از بیماران زیر درمان در شفاخانۀ ۳۰ بستر درمان معتادان ولایت فاریاب می‌گوید که در ۱۵ سالگی برای کارگری به ایران رفته و در آنجا در اثر ترغیب دوستان و هم‌اتاقی‌هایش به استعمال مواد مخدر رو آورده است.
محمد با روایت روزهای اول زندگی و کار در ایران به صدای امریکا گفت: "ایران رفتم. شش ماه یک سال کار کردم، سالم بودم. جور بودم. شب‌ها ۲۰ معتاد در یک اتاق زندگی می‌‌کردند و تنها من سالم بودم. بیست نفر در یکجا معتاد باشند، یک نفر سالم هم معتاد می‌شود."
محمد تا اکنون دو بار تصمیم به ترک استعمال مواد مخدر گرفته، اما موفق نشده است. او گفت که اعتیاد از خانواده و جامعه وی را دور ساخته و این امر سبب شده که خسته و از عمل خود پشیمان باشد.
این معتاد تحت درمان که از ۱۰ سال به اینسو از خانوادۀ خود آگاهی ندارد گفت که از برگشت به جامعه و خانواده نگران است.
محمد افزود: "وقتی بیرون می‌شوی، از در بیرون می‌شوی هیچ کس نیست، کجا بروم. کجا زندگی کنم؟ باز همین باعث میشه دنبال مواد مخدر بروم."
محمد از حکومت طالبان خواست که در کنار جمع آوری معتادان، باید جلو فروش مواد مخدر را گرفته و با بازداشت و تحت پیگرد قراردادن فروشندگان این مواد، به اعتیاد در جامعه پایان دهند.
