ملاله یوسفزی، برندهٔ جایزهٔ صلح نوبل و فعال آموزش روز جمعه ۱۴ جون (۲۵ جوزا) از اختصاص ۱.۵ میلیون دالر برای حمایت از آموزش دختران و زنان در افغانستان خبر داد.
این فعال آموزش با نشر پیام ویدیویی در ایکس گفت که ۱۰۰۰ روز از ممنوعیت آموزش ثانوی و عالی دختران توسط طالبان می‌گذرد و میلیون‌ها زن و دختر افغان تحت نظام آپارتاید جنسیتی زندگی می‌کنند که یک ظلم سیستماتیک است.
ملاله یوسفزی افزود که این دختران و زنان نمی‌توانند به مکتب و وظیفه بروند و یا هم بخشی از اجتماع باشند، اما تمام آنها در برابر همه نابرابری‌ها در حال مبارزه هستند، در خفا آموزش می‌بینند و اجازه نمی‌دهند که طالبان حقوق شان را نادیده بگیرند.
او تاکید کرد: "آنها نباید به تنهایی مبارزه کنند، آنها سزاوار همبستگی ما و سزاوار عمل اند، امروز صندوق ملاله ۱.۵ میلیون دیگر را برای حمایت از ۱۳ نهادی که در خط مقدم قرار دارند تا آموزش دختران را در افغانستان فعال نگهدارند، اعلام می‌کند".
یوسفزی گفت که به دادخواهی‌های شان با فعالان افغان ادامه می‌دهند تا آپارتاید جنسیتی در افغانستان به رسمیت شناخته شود. او از دیگران نیز خواست که به این کمپاین بپیوندند تا از رهبران جهان بخواهند که در این راستا وارد عمل شوند.
این فعال آموزش افزود: "بیایید به یک صدا بگوییم که ما اجازه نمی‌دهیم که طالبان دختران را از آیندۀ شان محروم کنند، ما اجازه نخواهیم داد که آپارتاید جنسیتی عادی‌سازی شود. ما با همبستگی در کنار دختران افغان می‌ایستیم".
بنیاد ملاله در حالی برای آموزش دختران کمک جدید را اعلام کرده است که در کنار سایر نهادها، صندوق وجهی ملل متحد برای کودکان (یونیسف) نیز روز گذشته گفت که ۲.۷ میلیون کودک دوره ابتدایی را تحت حمایت قرار داده و برای ۶۰۰هزار کودک که دو سوم آن دختران اند، صنوف مبتنی بر جامعه را راه‌اندازی می‌کنند.
کاترین روسل، رییس اجرایی یونیسف روز پنجشنبه ۱۳ جون (۲۴ جوزا) در اعلامیه‌ای گفت که برای ۱.۵ میلیون دختر، این محرومیت سیستماتیک نه تنها نقض آشکار حق آموزش آنهاست، بلکه منجر به کاهش فرصت‌ها و بدتر شدن سلامت روان آنان نیز شده است.
روسل تاکید کرد: "حقوق کودکان، به ویژه دختران، نمی‌تواند گروگان سیاست باشد. زندگی، آینده، امیدها و رویاهای آنها شایستۀ تعادل است".
به باور رییس اجرایی یونیسف، تاثیر ممنوعیت آموزش فراتر از خود دختران است طوری که بحران بشری جاری را تشدید می‌کند و پیامدهای جدی برای اقتصاد و مسیر توسعه افغانستان دارد.
او افزود که آموزش فقط فرصت‌ها را فراهم نمی‌کند، بلکه از دختران در برابر ازدواج زودهنگام، سوتغذیه و سایر مشکلات صحی محافظت می‌کند و تاب آوری آنها را در برابر بحران‌ها مانند سیل، خشکسالی و زلزله که اغلب افغانستان گرفتار آن می‌شود، تقویت می‌کند.
روسل از جامعه بین‌المللی خواست که در معضل آموزش دختران در افغانستان دخیل باقی بماند و از دخترانی که بیش از هر زمان دیگری به آنها نیاز دارند، حمایت کند.
او گفت که وقتی نیمی از جمعیت یک کشور عقب مانده باشد، آن کشور نمی‌تواند به جلو حرکت کند.
حکومت طالبان طی بیش از دو نیم سال گذشته، محدودیت‌های فزاینده را بر زنان وضع کرده اند، از ممنوعیت آموزش و کار گرفته تا تفریح، ورزش، آرایش زنان و رفتن به حمام.
نهاد حقوقی موسوم به رصدخانه جهانی گفته است که افغانستان به محدودیت شدید حقوق زنان و دختران که قبل از سال ۲۰۰۱ وجود داشت بازگشته است.