شماری از اعضای شبکه مشارکت سیاسی زنان افغانستان از ملل متحد خواسته اند که این سازمان باید به تعامل با طالبان خاتمه دهد.
این زنان معترض که شمارشان کمتر از ده تن بود، ناوقت روز دوشنبه ۱۵ می (۲۵ ثور) یک همایش اعتراضی را به دلیل مشکلات امنیتی و ترس از طالبان در یک مکان سربسته در کابل راه‌اندازی کردند.
معترضان در این همایش اعتراضی، شعارهای "عدالت عدالت، خسته‌ایم از امارت"، "نه به طالبان" و "طالبان را به رسمیت نشناسید" سر دادند.
این شبکه با نشر اعلامیه‌ای گفت که سازمان ملل متحد و جامعۀ جهانی برخلاف تصور با طالبان به تعامل ادامه داده اند.
در اعلامیه آمده است که مردم افغانستان توقع داشتند که با توجه به "مشکلات موجود در افغانستان و اعمال جنایات" طالبان در ۲۲ ماه گذشته، بر مردم افغانستان به ویژه زنان و دختران، ملل متحد و جامعه جهانی – که مدعی برابر جنسیتی و دفاع از حقوق بشر استند – به گونۀ جدی و قاطعانه در برابر رویکرد سختگیرانۀ طالبان اقدام می‌کردند.
به گفتۀ شبکه مشارکت سیاسی زنان افغانستان، توقع می‌رفت که ملل متحد و جامعۀ جهانی مطابق با موازین و قوانین حقوق بشری بین‌المللی طالبان را از تمام امکانات و تعاملات سیاسی تحریم می‌کردند، اما چنین نشد.
این در حالی است که ملل متحد به تاریخ پنجم می (۱۵ ثور) با نشر اعلامیه‌ای گفت: "قسمی که سرمنشی سازمان ملل متحد در دوحه اعلام کرد، ما باید بر هدف خود که حمایت از مردم افغانستان است، متمرکز بمانیم. با وجود مشکلات، ما نمی‌توانیم از تعامل دست برداریم."
این زنان معترض تاکید کرده اند که شهروندان افغانستان از وضعیت کنونی در این کشور و بی‌توجهی نهادهای حقوق بشری خسته شده اند.
آنان می‌گویند: "سازمان ملل متحد باید به تعاملات ننگین و روابط مخفيانه خود با طالبان خاتمه بدهد و بیشتر از این به شعور مردم افغانستان توهین نکنند. مردم افغانستان هرگز گروه تروریستی طالب را به رسمیت نمیشناسند".
اعضای شبکه مشارکت سیاسی زنان افغانستان معتقدند که تعامل کشورها با طالبان و ارسال کمک‌های نقدی به افغانستان بیانگر رفتار دوگانۀ جامعۀ جهانی و تقویت طالبان است و این موضوع سبب وقاحت بیشتر این گروه شده است.
در اعلامیه این شبکه آمده است: "دیگر نه در خفا بلکه به صورت علنی مرتکب جنایات حقوق بشری می‌شوند، محاکم صحرایی تشکیل هرگونه قتل، ترور، تجاوز را مشروع دانسته و بازداشت، شکنجه، اعترافات اجباری از دستگیر شدگان را افزایش می‌دهند".
این در حالی است که چهار روز قبل، کارشناسان شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، نگرانی عمیق خود را در مورد تصویب اخیر محکمۀ عالی طالبان در مورد مجازات فزیکی از جمله سنگسار و زیر دیوارکردن متهمان ابراز کردند.
شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد گفته است که کارشناسان این شورا از این نوع مجازات "وحشیانه و غیرانسانی" شوکه شده اند و با توجه به تبعیض عمیق علیه زنان در افغانستان با نگرانی شدید گفته اند که ممکن بسیاری از زنان توسط عدالتی که مختص مردان است، سنگسار شوند.
کارشناسان شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد از طالبان خواسته اند تا بی‌درنگ اعدام و سایر مجازات‌های فزیکی از جمله شلاق و قطع عضو را متوقف کنند.
پیشتر از آن، گزارشگران ویژه ملل متحد پس از سفر هشت روزه به افغانستان گفته بودند که وضعیت تبعیض جنسیتی در افغانستان نهادینه شده و طالبان با افراطی‌ترین اشکال زن ستیزی حکومت می‌کنند.
ریچارد بنیت، گزارشگر ویژهٔ شورای حقوق بشر سازمان ملل، و دوروتی استرادا تانک، رییس گروه کاری تبعیض علیه زنان و دختران در سازمان ملل متحد، به تاریخ پنجم می (۱۵ ثور) مشاهدات خود از افغانستان را در یک گزارش ابتدایی در ژنیو ارایه کردند.
هیات در گزارش خود گفته است: "طالبان با افراطی‌ترین اشکال زن‌ستیزی حکومت می‌کنند و پیشرفت نسبی به سوی برابری جنسیتی به دست آمده در دو دههٔ گذشته را از بین می‌برند. طالبان تفاسیر خاصی از دین را تحمیل می‌کنند که ظاهراً برای اکثر قریب به اتفاق افغان‌ها قابل قبول نیست."
در گزارش آمده است: "ما توصیه می‌کنیم که جامعه بین المللی استندردها و ابزارهای معیاری بیشتری را برای رسیدگی به پدیدهٔ آپارتاید جنسیتی به عنوان یک سیستم نهادینه شده‌ای تبعیض، جداسازی، تحقیر و طرد زنان و دختران ایجاد کند."
هیات ملل متحد از تاریخ ۲۷ اپریل تا چهارم می در شرایطی به افغانستان سفر کرد که طالبان به سلسلهٔ اعمال محدودیت‌ها بر زنان و دختران، زنان را از کار در ادارات ملل متحد منع کرده اند. هیات علاوه بر کابل، از مزارشریف نیز دیدن کرده است.
طالبان پس از حاکمیت دوباره بر افغانستان در ماه اگست ۲۰۲۱ میلادی، به طور مداوم محدودیت‌هایی را بر زنان و دختران اعمال کرده اند. این گروه نه تنها به طور گسترده زنان و دختران را از کار در ادارات حکومتی، سازمان‌های غیرحکومتی و حتا دفاتر ملل متحد منع کرده اند، بلکه مانع آموزش دختران بالاتر از صنف ششم شده اند.
با آنهم، طالبان ادعا می‌کنند که به حقوق زنان احترام دارند و برای بازگشایی مکاتب و دانشگاه‌ها برای دختران کار جریان دارد اما تا اکنون هیچ پیشرفتی در این خصوص صورت نگرفته است.