با نزدیکشدن دومین سال تسلط دوبارۀ طالبان بر افغانستان، شبکۀ زنان پارلمانی و رهبران افغانستان (AWPLN) میگوید که تبعیض سیستماتیک روزافزون طالبان علیه زنان باید متوقف شود.
این شبکه امروز یکشنبه ۱۳ اگست (۲۲ اسد) با نشر اعلامیهای گفت: "متاسفانه تبعیض علیه زنان در تمام زمینههای جامعه رو به افزایش است و زنان از همه ابعاد زندگی بیرون رانده میشوند. در دو سال گذشته، ما زنان افغانستان و جامعه جهانی شاهد یک سلسله نقض سیستماتیک حقوق اساسی زنان و دختران بوده ایم."
این شبکه گفته است که پس از حاکمیت دوبارۀ طالبان بر افغانستان، زنان افغانستان به انزوا رانده شده و تعصب کامل را تجربه میکنند و اگر این روند ادامه یابد، صدای هیچ زنی از افغانستان شنیده نخواهد شد و "این یک فاجعۀ بزرگ برای این کشور خواهد بود".
طالبان طی دو سال گذشته، محدودیتهای روزافزون را بر زنان وضع کرده اند، دختران فراتر از صنف ششم، تحصیلات عالی دختران در دانشگاهها، کار زنان و دختران در سازمانهای داخلی و بینالمللی، سفر زنان و دختران به تنهایی و کار زنان در آرایشگاهها را ممنوع کرده اند.
به باور شبکۀ زنان پارلمانی و رهبران افغانستان، این موارد و بسیاری از عوامل دیگر در پریشانی و اضطرابی که هماکنون زنان و دختران افغانستان با آن مواجه استند، نقش دارد.
این شبکه گفته است: "ما هر روز شاهد مولفهٔ توهینآمیز و وحشتناک این فاجعه هستیم، زیرا طالبان همه روزه ممنوعیت جدیدی را اعمال میکنند. ما به طور مستمر از طالبان میخواهیم که مسوولیتهای خود را تحت عرف مترقی و قوانین بینالمللی برای تامین حقوق کامل همه زنان و دختران در افغانستان انجام دهند. ما خواستار توقف فوری عادی سازی کاملاً مذموم خشونت علیه زنان و دختران از طریق اعمال ممنوعیتها استیم."
شبکۀ زنان پارلمانی و رهبران افغانستان تاکید کرده است که طالبان باید در قبال حقوق اساسی زنان و دختران پاسخگو باشند و گامهای فوری را بردارند تا تضمین شود که زنان میتوانند به طور کامل، عادلانه و مطمین از حق خود برای مشارکت در زندگی عمومی و سیاسی افغانستان استفاده کنند.
همچنان این شبکه از جامعه جهانی خواسته است تا به "فراخوان جهانی برای نجات زنان و دختران افغانستان" بپیوندند.
وضع محدودیتها بر حق آزادی، کار و آموزش دختران و زنان، حکومت طالبان را مورد انتقاد گستردۀ جهانی قرار داده است.
جامعهٔ بینالمللی همواره تاکید کرده است که اگر طالبان در پی کسب مشروعیت اند، باید نخست به حقوق بشر به شمول حقوق زنان و اقلیتها احترام گذاشته و حکومت فراگیر را شکل دهند.
اما طالبان ادعا کرده اند که حقوق زنان در چارچوب "شرعی" تامین است، در حکومت آنان همه اقشار جامعه حضور دارند و فراگیربودن حکومت شان را یک مساله داخلی خوانده و از جامعۀ جهانی خواسته اند که در آن مداخله نکنند.
گروه