سازمان عفو بین‌الملل و دیدبان حقوق بشر در واکنش به حملۀ مسلحانه در مرز دایکندی و غور که در آن، دست‌کم ۱۴ باشندۀ این ولایت جان باختند، گفته اند که باید یک میکانیزم قوی و مستقل بین‌المللی برای پاسخگویی به نقض حقوق بشر در افغانستان ایجاد شود.
سازمان عفو بین‌الملل ناوقت روز شنبه ۱۴ سپتمبر (۲۴ سنبله) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که باید اقدامات لازم برای محافظت از جامعۀ هزاره‌هاددر برابر این حملات روی دست گرفته شود.
این سازمان حمله مسلحانه در مرز میان دایکندی و غور را محکوم کرده و افزوده که "عاملان این کشتار باید فوراً به میز عدالت کشانیده شوند."
به گفتۀ عفو بین‌الملل، این حملهٔ مرگبار بخشی از یک الگوی گسترده‌تر از حملات عمدی و سیستماتیک است که جامعۀ هزاره را در عبادت‌گاه‌‌ها، مکاتب، شفاخانه‌ها، جاده‌ها و سایر مناطق دیگر درافغانستان هدف قرار می‌دهد.
طالبان گفته اند که این حمله پس از چاشت پنجشنبه ۱۲ سپتمبر (۲۲ سنبله) در روستای "قرودال" در مرز میان ولایت غور و دایکندی اتفاق افتاده است.
تمامی قربانیان این گلوله‌باری باشندگان ولسوالی سنگ‌تخت و بندر ولایت دایکندی اند و آنان زمانی توسط افراد مسلح با ضرب گلوله کشته شدند که برای استقبال زایرین مراسم اربعین به ولایت غور رفته بودند.
عفو بین‌الملل همچنین گفته است که برای رسیدگی به نقض حقوق بشر در افغانستان، نیاز است یک میکانیزم پاسخگویی مستقل بین‌المللی ایجاد شود.
حمله بر غیرنظامیان در دایکندی واکنش‌های زیادی را به دنبال داشته و دیدبان حقوق بشر نیز این حمله را محکوم کرده است. این نهاد گفته است که باید اقدامات جدی برای محافظت از جامعۀ هزارهها در افغانستان برداشته شود.
به گفتۀ دیدبان حقوق بشر، پس از تسلط مجدد طالبان بر افغانستان، شاخۀ خراسان داعش مسوولیت دست‌کم۱۷ حمله علیه هزارهها را بر عهده گرفته، در این حملات بیش از ۷۰۰ نفر کشته و زخمی شده‌اند.
گروه دولت اسلامی (داعش) مسوولیت این حملۀ مسلحانه در مرز میان ولایت دایکندی و غور را به دوش گرفت.
شاخه‌ٔ خراسان داعش که ظاهراً رقیب گروه طالبان پنداشته می‌شود، از چندین سال به اینسو، مسوولیت مرگبارترین حملات بر ضد پیروان اهل تشیع، به ویژه اقلیت قومی هزاره را در افغانستان بر عهده است. این گروه در کشتار اعضای اهل تسنن و سایر اقلیت‌های دینی نیز کوتاهی نکرده است.
تندروان داعش، اقلیت قومی مذهبی پیروان شیعه را در مساجد، شفاخانه‌ها، مکاتب، در جریان تظاهرات و سایر امکان عامه نه تنها هدف مرگبارترین حملات قرار داده اند، بلکه به اسرع وقت، بدون ارایه دلیل و توجیه، مسوولیت این حملات خونین را نیز بر عهده گرفته اند.
گروه