سازمان دیدبان حقوق بشر می‌گوید که با گذشت حدود دوسال از حاکمیت طالبان بر افغانستان، اکثر حکومت‌ها نمی‌دانند که در قبال برخورد این گروه با زنان چه موضعی داشته باشند.
اندرو استرولاین، یکی از مسوولان دفتر رسانه‌ای سازمان دیدبان حقوق بشر امروز چهارشنبه ۲۶ جولای (چهارم اسد) با اشاره به محدودیت‌های طالبان بر زنان گفت که نگرانی بین‌المللی در مورد این سواستفاده‌ها وجود دارد، اما بسیاری از این نگرانی‌ها تا اکنون ضعیف و ناهماهنگ بوده است.
استرولاین گفت که از زمان تسلط دوبارۀ طالبان بر افغانستان در اگست ۲۰۲۱ طالبان حقوق زنان و دختران افغان را زیر پا گذاشته و فهرست سواستفاده‌های افراد این گروه علیه زنان و دختران "طولانی و تلخ" است.
او گفت: "حتا دو سال پس از به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان، بسیاری از حکومت‌ها هنوز در مورد وحشیگری طالبان به طور کلی و جنایات آنها علیه زنان به طور خاص در مورد اینکه چه باید بکنند، سردرگم اند".
این در حالی است که طالبان دختران و زنان را از آموزش بالاتر از صنف ششم و تحصیل در دانشگاه‌ها منع کرده و جز بخش‌های معدود به زنان اجازۀ کار نداده اند. علاوه بر این حکومت این گروه محدودیت‌های شدیدی را بر تردد زنان و دختران اعمال کرده اند. همچنان طالبان زنان و دختران را از رفتن به پارک‌ها، ورزشگاه‌ها و حمام‌های عموم منع کرده اند.
افزون بر ممنونیت کار زنان در موسسات غیرحکومتی داخلی و خارجی، به شمول دفاتر ملل متحد، در تازه‌ترین مورد بر اساس تصمیم وزارت امر به معروف و نهی از منکر حکومت طالبان، روز سه شنبه ۲۵ جولای (سوم اسد)، آرایشگاه‌های زنان در افغانستان بسته شد که به گفته مسوولان اتحادیه آرایشگاه‌های زنانه، بیش از ۶۰ هزار زن بیکار شدند.
استرولاین افزود: "طالبان همچنان سیستمی را که برای پاسخگویی به خشونت جنسیتی در افغانستان ایجاد شده بود، کاملاً از بین برده است. این در واقع یک دلیل کلیدی است که چرا بستن سالون‌های زیبایی بسیار ویرانگر است، این یکی از آخرین پناهگاه‌ها برای حمایت متقابل در میان زنان افغان بود".
این مقام دیدبان حقوق بشر گفت که همچنان طالبان "سرکوب وحشیانه‌ای به شمول شکنجه" را علیه زنانی که به این خشونت‌ها اعتراض کرده اند، انجام داده اند. او گفت: "همه اینها به جدی‌ترین بحران حقوق زنان در جهان اضافه می‌شود".
دیدبان حقوق بشر ارزیابی مستقل رویکرد بین‌المللی را که در ماه مارچ با الزام شورای امنیت سازمان ملل متحد انجام شد، یک حرکت امیدوارکننده احتمالی خوانده است که به باور این سازمان می‌تواند اوضاع را تغییر دهد.
این ارزیابی به دنبال پرداختن به "حقوق بشر و به ویژه حقوق زنان و دختران"، همراه با سایر مسایل کلیدی است که جامعه بین‌المللی در تلاش است تا با آنها مقابله کند از جمله اینکه افغانستان همچنان یکی از بدترین بحران‌های بشردوستانه در جهان است.
اندرو استرولاین با اشاره به این ارزیابی تاکید کرد: "ارزیابی مستقل باید پیشنهادهایی را برای رویکرد یکپارچه و منسجم در میان بازیگران کلیدی بین‌المللی در گزارشی به شورای امنیت در نومبر پیشکش کند".
به باور دیدبان حقوق بشر اگر این روند به خوبی پیش برده شود، ارزیابی مستقل باید به بازگرداندن توجه جهانی به وضعیت افغانستان کمک کند و نیز منجر به پیشنهاد گام‌های مشخصی شود که طالبان و سایر سواستفاده کنندگان را در قبال عملکرد شان پاسخگو قرار دهد.
این در حالی است که هیدر بار مسوول بخش زنان در دیدبان حقوق بشر گفته است که زنان و دختران افغان و دیگرانی که "تحت سرکوب طالبان رنج می‌برند، احساس می‌کنند که توسط جهان رها شده‌اند".
جامعه جهانی بارها از طالبان خواسته است که محدودیت‌های اعمال شده بر زنان را لغو کنند، اما حکومت طالبان تاکنون به خواست‌های جامعه جهانی پاسخ نداده است.
طالبان ادعا می‌کنند که آنها به تمام حقوق زنان در چارچوب شریعت پایبند استند. همچنین حکومت طالبان ممنوعیت تحصیل دختران را موقتی خوانده و گفته است که برای از سرگیری تحصیل دختران تلاش‌ها جریان دارد.